Oumbouk blog

Balkan 2015 04

Balkan 2015 04

zondag 24 mei

Er was vannacht weer een feestje… tot 04.00. Het kwam zelfs door de oordoppen. Iets voor zeven gaan we uit bed en we gaan maar de motoren oppakken. Onze vriend Tomas gaat naar de winkel om het ontbijt te kopen. Niet veel later zitten we aan tafel met een Hollands bakje koffie.

Half negen rijden we weg en worden uitgezwaaid door Tomas. We rijden langs het meer richting grens met Albanië. We rijden langs het museum waar lemen paalhuisjes staan in het meer. Niet veel later staan we aan de grens. Binnen vijf minuten zijn we de grens gepasseerd en rijden Albanië in. Aan de grens stond een Poolse motorrijder met duo. We zien ze later nog even in Progradec. We rijden langs de boulevard en zien dat het in de vroege zondag ochtend al een drukte is. We zien een stuk waar heel veel oudere heren bij elkaar zitten. Ze doen een spel domino. De boulevard leeft. Van kind tot oudere er is voor ieder wat. We bestellen koffie en  beleven alle activiteit. Op een bankje zitten drie mannen ik vraag of ik ze op de foto mag zetten dat mag en ze vragen aan mij of ik slokje Raki wil uit een onduidelijk flesje. Ik sla dat maar af en maak een foto en bedank ze met een handdruk.

We gaan op weg naar Korce. Wat ons opvalt is dat het land een rommelige indruk heeft. Nieuwe gebouwen, half afgebouwde en krotten. Alles staat naast en door elkaar. Gedurende de weg naar Korce proberen we de klik te vinden met het land. We komen in de stad Korce. Een geweldig gekrioel van auto’s en mensen. Ik heb er beetje raar gevoel bij. Ik vind een flappentapper en we pinnen wat Albanees geld. We gaan verder naar Voskopje waar we gaan kijken en misschien slapen. Niet ver buiten de stad komen we in een soort veemarkt waar we gewoon doorrijden. Er komt een grote Hummer ons tegemoet. Dat geeft misschien ook het land weer. Grote verschillen van Krot tot Hummer.

Na een lange bochtige weg komen we aan in Voskopje. Ook hier bekruipt ons het gevoel van wat doen we hier. Het dorpje is bekend van de vele kerken en als oud handels centrum uit de jaren 13.00. Maar die sfeer heeft het niet. We gaan op een terrasje zitten en eten bordje spinazie soep met brood. We bespreken wat te doen. We besluiten om hier een slaapplaats te zoeken en vinden die uiteindelijk. Een soort bed en  breakfast. Na te zijn uitgepakt gaan we eens lekker rustig in de zon zitten. We krijgen er een lekker bakje koffie bij.

We gaan een rondje dorp en lopen langs wat kerkjes. Beetje aan de rand van het dorp is de jeugd actief met wat ontspanning. Er ligt rommel, er ligt mest, er lopen schapen, er lopen paarden en de jeugd speelt volleybal en men eet en drink er wat bij.

Alles door elkaar net als bij de huizen. We kunnen de sfeer niet pakken. We lopen terug naar de kamer waar we nog even op het balkon zitten. We willen net weggaan als we een motorfiets aan horen rijden. Daar komt een Frans echtpaar op een BMW. Ik maak direct een praatje en ze komen vandaan waar wij morgen naar toe willen. Zij gaan uitpakken en wij gaan naar het Restaurant.  Als we net aan het eten zijn komt daar het echtpaar aan en schuift bij ons aan en we vervolgen ons gesprek over motor reizen en motortransport. We eten lekker en we hebben gezellig praatje. Om 19.00 zijn we klaar en gaan wij naar onze kamer en zij naar een ander restaurant. Nu is het pas etenstijd voor de fransman.

 

We gaan morgen beleven of we de klik met Albanië kunnen pakken.

 

 

Deel op Social Media: