Dag 44 - Osh - Toktogul
Zondag 11 juni (44)
Het ontbijt is eenvoudig en lekker. We doen rustig aan het is niet zover vandaag. Om 09.30 rijden we de stad uit. Onder een boog door en wij rijden het vlakke land in. Het is druk op de weg. Dat zijn we al enige tijd niet gewend. Er zijn vele dorpjes en dat schiet niet op want er wordt op de snelheid gelet. Jawel we moeten stoppen. Ze staan aan de linkerkant van de weg en gebaren druk dat we naar hun moeten komen. We draaien om en stoppen bij de politie auto. Hij komt naar ons toe en laat zijn lasergun zien. Daar staat 65 op en er was 50 toegestaan. Ik praat wat tegen hem en hij schrijft in het stof op de spiegel 65. Ik stap af en loop met hem mee naar de auto. Ze willen papieren zien. Ik loop terug naar de motor en pak de vertelkaart en laat deze zien. In het Nederlands vertel ik dat we op reis zijn. Hij begrijpt er niets van en wijst dat we maar door moeten rijden. Dat doen we dan maar.
Bij de plaats Jabal Abad gaat mijn route anders dan de grote weg aangeeft. We stoppen even en ik zie dat mijn route in de navigatie door de bergen gaat. Dat is niet de bedoeling. Ik heb de route niet goed nagekeken en moet hem nu aanpassen. De doorgaande weg is echter een stuk langer. Dat wordt even door rijden.
We stoppen langs de weg bij wat eet gelegenheden en winkeltjes. Er is vrachtverkeer en dan is er ook langs de weg van alles te koop. De M41 is de enigste geasfalteerde verbinding van Osh naar Bishkek.
We gaan verder en komen langs de rivier de Naryn te rijden. Aan de andere kant is Uzbekistan. De weg gaat omhoog en slingert langs de rivier de bergen in. Na de eentonige vlakte is het mooi rijden in de bergen. We worden regelmatig ingehaald en wij halen regelmatig vrachtwagens in. Het is blijven opletten op het overige verkeer. Dan zien we beneden ons het Toktogul meer. Boven het meer steken de bergen uit. De wolken lijken op de toppen van de bergen te kleven. Het meer is blauw van kleur. Het is een stuwmeer en een groot water voorraad meer voor Kirgizië. Het meer is lang gestrekt en we moeten helemaal naar het uiterste puntje om daar om het meer te kunnen rijden.
We stoppen op een berg en lopen richting meer. Het meer is blauwgroen en de bergen aan de overkant hebben puntige groene vormen. De zon schijn erop en geeft een mooie weerschijn. Als we kijken waar we vandaan komen zien we de donkere wolken samen pakken. We rijden naar beneden en zien groene vlaktes aan het meer. We komen bij het dorpje Toktogul en rijden naar het centrum. Ik weet niet precies waar de guesthouse is en we vragen aan een paar kinderen de weg. Zij wijzen een kant op en we gaan die richting. Echt vinden kan ik het niet en dan zien we ze opeens weer rennen ze komen op ons af en ze lopen ons voor. Ze brengen ons naar de poort nummer 18. De poort gaat open en jawel het is de guesthouse.
Er zijn nog twee gasten een Frans jong stel die richting Osh gaan. We praten gezellig met elkaar en daarna krijgen we eten. Een gedekte tafel met heerlijk eten.
Aantal kilometers 395
Homestay Kagan
Toktogul
N41° 52.384'
E72° 56.496'
