Rondje Adriatische Zee (4)
Dinsdag 28 mei 2019
Het is zes uur als ik wakker ben. Ik luister en hoor de regen maar ook onweer. Om kwart over zeven zie ik Janny wakker worden. Ze zegt dat het om drie uur ook onweerde. We trekken onze motorkleding aan en gaan naar de ontbijt ruimte. We zien dat de boulevard is veranderd in een rivier die de zee in stroomt.
We doen rustig aan maar het weer wordt er niet beter op. We kunnen twee dingen doen. Dat is een dag wachten of door rijden en kijken of het droger wordt. Een dag in het Hotel is niet echt een leuk vooruitzicht dus gaan we voor door rijden.
We trekken alles wat we hebben aan en onder het oog van de overige hotelgasten zetten wij de tassen op de motor. Het valt dan met bakken uit de lucht. Alles vast en rijden maar. De weg staat blank en bij de eerste bus die langs komt word ik door een boeg golf van water overspoeld. Het water komt met grote kracht tegen mij aan en mijn nek wordt alsnog nat.
Na een klein half uur draaien we de snelweg op. We moeten een ticket uit de automaat nemen. Ik neem er een en zeg kom rijden maar en we gaan samen door de slagboom. Door het weer beïnvloed had ik geen zin om met mijn natte handschoenen nog een kaartje te trekken.
Het wordt enigszins droger en het is af en toe een flinke bui maar de kilometers schieten lekker op. Het is tijd voor een stop en ik vertel Janny dat we niet het binnenland ingaan maar door rijden naar Dubrovnik en morgen een rustdag nemen. We zitten aan de koffie als er een groep Oostenrijkse motorrijders aankomen. De dames achterop en toch wel enigszins in de categorie grijs. Zij gaan ook naar Dubrovnik.
We rijden verder en komen langs de watervallen van Krka maar we hebben al genoeg water gezien en snellen voort over de A1. De regen neemt weer toe. We waren enigszins aan het opdrogen maar dat is snel over en we zijn weer nat.
Dubrovnik is nog 100km en de snelweg houdt op en moeten we betalen. Ik vertel dat ik maar 1 kaartje heb. Hij zegt dan moet je een boete betalen voor het niet voor handen hebben van een kaartje. Ik zeg dat ik best wil betalen maar dan het normale bedrag. Dt kan niet. Ik vraag of hij zijn baas wil bellen. Dat doet hij maar met hetzelfde resultaat. Ik probeer nog de ik doe langzaam aktie maar hij zegt of ik binnen 1 minuut wil zeggen wat ik doe anders belt hij de politie. Ik pak 200 kuna en zeg dat is genoeg voor twee. Als je dan de slagboom open doet dan hebben jullie het geld en kunnen wij door. Hij zag dat als omkopen en werd zacht gezegd enigszins boos. De man deed zoals het was voorgeschreven en ik had alles geprobeerd om er onderuit te komen . Ik betaal de boete en we kunnen door.
De weg gaat over in een tweebaansweg en daarmee is de rust van de snelweg verdwenen. We rijden tussen de campers en vrachtverkeer. Dan opeens staat het verkeer vast. Het tegemoetkomend verkeer komt nog wel langs. Dan gaat het rijden en worden we via een klein omweggetje van de weg af geleid en komen we iets later weer op de weg en zien we een vracgtwagen staan die een ongeluk heeft gehad. We rijden weer door en als we nog 35 kilometer moeten slaan we af naar een paar huisjes in een baai. We eten wat kaakjes en drinken wat. Het zonnetje schijnt en dan is het ook lekker warm in je regenpak.
Ik heb een hostel geboekt en zet die in de navigatie. We rijden Dubrovnik in en zien in de haven twee grote cruise schepen liggen. We rijden de drukke stad in en vinden het Hostel. Ik bel aan en de dochter des huizes doet open. Ze belt naar haar vader en die vertelt dat hij geen boeking heeft gezien. Het huis ziet er netjes uit maar er is geen ontbijt en geen restaurant in de buurt. Dus ik zeg geeft niet ik zoek wel wat anders. Via Booking.com Hotel Komodor gevonden en geboekt. Na 10 minuten komen we aan en zetten we snel onze spullen in de kamer en de motoren op de parking.
Na te zijn opgefrist lopen we naar een winkeltje en kopen wat te drinken. Het is bijna tijd voor het avond eten. Om 19.00 begin het buffet diner. Het is al gezellig en het is goed eten.
){kind=link}