Dag 77 - Blagoveschenk > Birobidzhan
Vrijdag 14 juli (77)
Ik ga het vandaag niet hebben over de etagemanager, de baliemeneer, de baliemevrouw of de ontbijt mevrouw. Maar ze hebben wel drie garage boxen bij het Hotel ;-) . Vanaf onze kamer zien we donkere luchten maar ook wolken loze stukken. We trekken ons regenpak niet aan en we vertrekken.
We zien de donkere luchten met daaruit komende de buien links en onze richting valt mee. We rijden door onmeetbare akkers. Van de horizon aan de linkerkant tot aan de horizon aan de rechterkant alleen maar boontjes. Het is druk op de weg en we komen door een aantal dorpjes. We gaan een tankstop maken en willen gaan betalen voordat we gaan tanken. Jawel op de Russische manier. Maar een andere klant zegt dat er problemen zijn met de tankauto. OK dan alleen maar een kaakje en wat drinken. We hebben ook de reserve tanks bij ons en die moeten voor de ferry toch leeg dus doen we die maar tanken. We gaan nu wel recht op de donkere luchten af. We zien het op verschillende plaatsen flitsen van het onweer. We rijden de Trans Siberian Highway weer op en stoppen bij de benzinepomp en tanken. We hebben nog steeds de hoop dat we om de regen heen kunnen rijden. We komen een aantal motoren vanuit de richting Vladivostok tegen. Zeker de Ferry aangekomen. Dan ontkomen we er niet aan het regenpak moet aan.
Het landschap is weer groen en glooiend als de Ardennen maar dan in Siberië. Het is mooi rijden en de luchten zijn van donker tot Stapelwolken. We rijden een bergje op naar het lichte gedeelte toe. Bovenaan gaat de weg met een 90 graden bocht naar links en dan komt het niet met bakken neer maar gewoon in de grootste bak die er is in een keer naar beneden ….. nat en de weg naar beneden is net de wildwaterbaan. Onderweg proberen we nog wat van de omgeving te zien. Zo hebben we drie ooievaars gezien, 12 motoren en twee fietsers waaronder de ligfiets van een paar dagen geleden. We kijken ook of we beren kunnen spotten. Bij open plekken in de bossen speuren we de bosrand af maar tot nu toe geen resultaat.
We naderen het plaatsje Birobodzhan en ik merk dat mijn navigatie niet de gedetailleerde kaart heeft en het dorp bestaat maar uit een weg. Op het gevoel rij ik naar het hotel en we staan op de parkeerplaats en ik ga naar binnen. Ik zal het niet hebben over de formaliteiten maar een grensbeambte van Turkmenistan zal jaloers zijn zoals zij ons paspoorten hebben bestudeerd en gekopieerd. Het is een nieuw hotel en het restaurant is nog niet af. Ik vraag waar we in de buurt kunnen eten. Dan zwaait ze wat met haar arm. Dat kan overal zijn en ik open mapsme en laat zien waar we zijn en of ze kan aanwijzen waar het restaurant is. Ze komt niet verder dan dezelfde armzwaai en we gaan maar kijken in de richting die we denken dat ze bedoelde. We slaan linksaf en na paar honderd meter is er een Chinees Restaurant en daar hebben we wel trek in en we bestellen een soep nr 6 en bami nr 26. Onder het genot van een multi vruchtensap praten we dag bij. Daar komt het eten met een geschreven briefje erbij met daarop: Bon Appetit. Dat is nog eens aardig en we eten ons bordje bijna leeg want ook hier is het veel op je bord bij de Chinees J .
Aantal kilometers 525
Hotel Bira
Ulitsa Sovetskaya, 21,
Birobidzhan,
Evreyskaya avtonomnaya oblast',
Rusland, 679016
N48° 47.063'
E132° 56.179'
