Tailhac mei 2010-2 mei
2 mei
Na de lange autorit gisteren een goede nachtrust gehad. Om iets over acht uur er uit en naar Langeac op zoek naar de bakker. Vanuit het huisje naar de D590 gereden. Dat was een doorgaande weg en dacht zo snel in het dorp te zijn. Maar voordat ik op de weg was eerst nog een aardige klim met heel wat bochtjes. Hierna de grote weg op. Maar wat is groot in dit gebied. Hij slingerde 12 kilometer naar het dorp. De bakker was al gauw gevonden. Gewoon de mensen volgen met een brood onder de arm. Er was volop keus en ik kocht een stokbrood cereals en 4 verse choco broodjes. Zo even in de koffer en naar het ontbijt. Oeps de koffer vergeten erop te zetten vanochtend. Ik had nog een bagagenetje en aan de tanktas zaten 4 oogjes. Het brood zat als een tweede stuur op de motor. Toen ik weer in het huis was stond de tafel gedekt en een heerlijk vers ontbijt. Doen we morgen we
er maar dan met koffer. Gisteren avond met Gerard wat routes bekeken en eentje ervan de Noordelijke route van de rivier Allier genomen. Voor Janny was dit de eerste echte ervaring om te rijden op onbekende buitenlandse wegen. En het eerste stuk tot Langeac was even wennen. Dan ook nog met zo’n beweegbare dochter Lotte achterop. Na Langeac was het de rivier de Allier volgen. Het was droog en rustig op de wegen. Na enkele kilometers dook er rechts een dorp bovenop en tegen de rotsen. Het lag niet op de route maar we zijn er wel langs gereden. Dit was de eerste kennismaking met de omgeving. Het dorp Chilhac lag hoog boven de rivier. Na van het uitzicht te hebben genoten weer terug naar de route. Maar voordat we weer op de motor zaten moesten even alle communicaties weer gelijk gezet worden. Ik kreeg Janny maar niet meer op de intercom. Dan alles maar uit en weer opnieuw de helmen laten communiceren. Na enkele minuten was alles weer aan de praat. Hie
rna kwamen we door het dorpje Achaud. Je rijdt dan eigenlijk over het boeren erf tussen de kippen door. Weer terug op de D858 was het Richting Brioude langs lente frisse weilanden en bossen met vergezichten over de rivier. Na het dorpje st Cirgues een scherpe bocht naar rechts en daar aan de kant van de rivier huizen hoog opgebouwd als een muur. Via een hoge brug kwam je in Laoute Chilhac. Dit was gebouwd in een meander van de rivier. (Tour) hier was het gemeentehuis en ook een Cafeetje. Na een stukje langs de rivier te hebben gereden kwamen we langs het dorpsplein weer bij de brug. Vanaf de brug een mooi uitzicht op de huizen waarvan enkele met heerlijk geurende blauwe regen. In café la Tour een heerlijk bakje koffie gedronken. Na 3 klontjes suiker was het best lekker. De sanitaire stop gehouden en weer op de motor geklommen. Na het mooie Chilhac was er nu Laoute Chilhac dat beloofde wat voor de rest van de route. Weer verder richting Brioude. De D585 verder door bossen en langs weiden met schapen koeien ook langs gele koolzaad velden. Hoog boven alles uit zagen we een kerk. Bovenop een berg bij het dorp Villeneuve d’ Allier. Een sprookjesachtig gezicht de gele velden daarboven de groene bomen en daarboven de kerk. Weer verder op weg naar Brioude. Maar eerst kwamen we door Vieille Brioude. Vanaf de d585 niet echt spectaculair dus eerst de kerk opgezocht en iets verder gereden. Bij de huisjes zat een wat oudere man even zwaaien en je krijgt een zwaai en een glimlach terug. Daar was een grote brug over de rivier met een mooi uitzicht op Vieille Brioude wat ook weer hoog op de rotsen was gebouwd. Op de brug even gestopt dat kan hier het is zo rustig dat je niet alleen van het uitzicht geniet maar ook van de stilte. Nu was het de hoogste tijd om toch echt naar het noordelijkste stukje van de route te rijden, Brioude. We kwamen weer langs de manier die weer vriendelijk zwaaide. Door d
e plaats Brioude heen gekruist te hebben na een rotonde via de D20 naar Lavaudieu. Aan de rechterkant dook een vergelegen toren boven het groen uit. Rechtsaf gegaan en hier waren veel parkeerplaatsen picknick plaatsen maar weinig bezoekers. Iets verder gereden en hier dook de ydillische Abdij van Lavaudieu op. Een mooie plaats voor de lunch. Eierkoek met Wikki. Anna zegt he hoor je dat en Janny riep kijk schapen. Onder de dorpspoort kwam een herder met zijn schaapskudde voorbij. Zo moet er hier honderden jaren geleden ook hebben uitgezien. Je waant je terug in de tijd. We vroegen ons af waarom deze schapen zo’n rare wol hadden. Bij navraag bleek dat het schapen waren die voor lammeren moesten zorgen en deze zorgde dan voo het lamsvlees. Als de schapen geschoren werden kreeg de schaapsscheerder de wol voor niets omdat de herder blij was dat ze geschoren waren en de wol niet veel waard was. Na de schaapskudde te hebben nagestaard zijn we het dorp ingegaan. Er was een leuk winkeltje met allemaal lekkere confituur bereid met honing. Daar hebben we er twee van gekocht. We zijn even de abdij in gegaan. Toen we naar buiten kwamen viel er een enkel druppeltje. Na de abdij
was een Iers café restaurant. De dames moesten ook naar het toilet en zijn we hier maar neergestreken. We hoorden veel geluid van boven maar er kwam niemand. Er hing wel een bel………. Janny trok even aan de bel. Na een paar tellen kwam er een vrouw die vanaf de trap naar beneden keek en zij: ik ben bezig momentje kom over 5 minuten bij u. Dat gaf de dames de gelegenheid om even naar het toilet te gaan. Na wat te drinken hebben besteld ook even naar het toilet geweest. Tegen de muur zaten hier tegels met op veel tegels een schildering van alle omliggende dorpen met de naam erbij. Zo het was weer droog en hup weer naar de motor. Na enkele kilometers kwamen we bij het dorpje Domeyrat hier werd een oud kasteel in ere hersteld. Hierna volgden we de D4 die slingerend door de bossen richting de N102 ging. We kwamen nog langs 1 kasteel wat in het dorp Chavaniac-Lafayette lag. Ook dit werd hersteld maar was nog niet echt klaar. Het toornde hoog boven het dorp uit met op alle hoeken ronde torens. De N102 werd gekruist en kwamen we via de D114 weer terug in Langeac. Door Langeac via de D116 naar Tailhac en zo zat onze eerste kennismaking met de omgeving erop. Het was mooi, indrukwekkend en vol met natuur en cultuurschoon.