Dag 85 - Tottori > Kyoto
Zaterdag 22 juli (85)
Het ontbijt is een klein feestje. Van alles ligt er op ons bordje en we eten ons buikje vol. We gaan de motoren halen die in een parkeer garage staan. We staan in de lift en waar stonden de motoren? Eerst naar 4 toen 3 toen 2 en daar stonden ze. Het is al aardig warm als we weg rijden. De stad uit op de Express way.
Na een paar kilometer slaan we af en gaan we richting het binnenland. Het is alsof we door een enorme Japanse tuin rijden. Karakteristieke huisjes tussen de rijstvelden waar de witte reigers over vliegen. Overal mooi geknipte bomen als een bonsai. Langs kabbelende beekjes over groene bergen en over slingerende weggetjes dan weer stijgen dan weer dalen. In een bocht zie ik een groot gebouw in de verte en we slaan af en gaan kijken. Het is een tempel een van de grote soort. We parkeren de motoren en gaan binnen kijken. Er loopt een mevrouw in de tuin een beetje te werken. In een drafje loopt ze naar een kantoortje. We kopen bij haar een kaartje en ze zegt dat we zeker de toren op moeten. Maar met 34 graden en vijf etages laten we dat aan iemand anders over. In de poorten staan twee reuzen. Daarna kom je via een plein langs de toren in de tempel. Niet alleen de tempel is van de grote soort als we binnen zijn staan we tegenover drie grote gouden buda’s. Tegen de muur zijn honderden kleine buda’s geplaatst. Het is de Chorakuji tempel die in het jaar 668-749 is gebouwd. Niet in deze vorm die is pas 1993 gebouwd. We zitten even in een ruimte bij te komen van de warmte als de mevrouw op een drafje naar ons komt met een Engelse uitleg over de tempel. Overal waar je komt rijdt of in dit geval een openbare ruimte staan apparaten voor frisdrank. We nemen een koele drank en gaan daarna weer op pad.
We nemen een stuk Express way en ook dat is mooi rijden. Voordat we op de Express way gaan maken we even een lunch stop. Langs de wegen zijn veel kleine supertjes maar ook regelmatig grotere gelegenheden gericht op de reizende mens. Dat komt goed uit en we gaan op de motorparkeerplaats staan. Alles kan je op de motor laten. We gaan naar binnen en in een etalage staat alle eten nagemaakt wat je kan bestellen. Ik neem een foto van de noedel soep en we gaan zitten. We krijgen een glaasje water en het menu en ik laat de foto zien en dat is zo besteld. Naast het restaurant is een winkel waar je eten drinken en souvenirs kan kopen. Toiletten waar je kan kiezen of je een gat of een pot wilt. Als we de jassen weer aantrekken staat een mevrouw geïnteresseerd te kijken naar wat wij doen. Ik loop met onze kaart naar haar toe en maak een praatje. Ze vind het leuk en ze moet even op de foto met ons.
We kunnen weer verder en gaan de Express way op die nu een tolweg is. Het is mooi rijden nu niet over de bergen maar via een tunnel door de bergen. Dat is wel even lekker fris. We komen bij een Tolpoort en we moeten een ticket pakken uit de automaat. Na het ticket komt het onvermijdbare betaal hokje. In dit geval een automaat. Er staat zoveel informatie op dat het even zoeken is wat waar je moet indoen. Voor Janny leg ik geld op een hoekje van de betaalmachine en zo kan zij ook betalen. We slaan af richting Kyoto. We slingeren door de rijstvelden en bij een dorpje slaan we even af om goed naar de rijst te kijken. We staan voor een Shrine (een heilige plaats)die achter heel oude bomen staat. Het uitzicht is over de rijstvelden. Ik sta foto’s te maken en zie naast mij een soort zwembad. Rare plaats voor een zwembad maar dan zie ik dat er Koi karpers in zwemmen. We lopen leeg van het zweet en gaan weer verder.
We draaien nog een keer de Express weg op. Voordat we afslaan nog even tanken en ja welke soort moet je hebben. De meneer liep even weg en kwam terug met een Engels schema en dan kwam je vanzelf bij de benzine die je nodig had. Daarna komen we niet veel later aan in Kyoto. Het is aardig druk maar het Hotel is snel gevonden. We staan voor de deur waar een meneer wijst naar op zij en daar staat weer een meneer die zegt naar achter en daar staat een meneer die zegt waar we moeten staan. OK we staan. Ik vraag of er een karretje is. En jawel daar komt een kar en de bagage erop. Janny loopt mee en die ziet nu wat de procedure bij de receptie is. Ik vraag voor een wat grotere kamer omdat we willen wassen en dan hebben we ruimte nodig voor de waslijn. We moeten even wachten want ze moet het aan de baas vragen. Na paar minuten komt ze terug en het is goed. Pinnen gaat hier gewoon in Euro’s en we gaan naar boven. Het is inderdaad een mooie ruime kamer. Er zit een schuifdeur in de badkamer en daar is ook veel ruimte. We hebben de mindervalide kamer gekregen vandaar de baas J . Na het opfrissen naar buiten …… even wachten er valt net een dondersbui naar beneden.
Niet veel later is het droog en we lopen naar een kruispunt waar wat restaurants moeten zitten. We staan voor een deur en daar staat een meneer buiten die zegt dat ze goed eten hier hebben en we gaan even kijken. We staan bij een raam waar drie man verse noodles staan te maken. Dat moet goed zijn en we gaan naar boven. Ja en wat moet je bestellen. Er staan plaatjes en we nemen iets met Hot pot chicken. Dat is voor twee personen. Niet veel later komt er een gasstel en daar komt een pot met een soort soep op. Dan krijgen we een bord met vlees en groen. We zijn zelf aan het koken en als we klaar zijn komen de verse noodles die moet je dan weer in de pot gooien en met thee aanvullen. We eten alles aardig op en het is weer eens wat anders. We hebben uitkijk over de weg en wat we al eerder hebben gezegd tegen elkaar dat alle auto’s, vrachtwagens, bussen glimmend schoon zijn. We betalen en gaan naar de super en kopen nog wat voor vanavond. Voor overdag hoeft niet want onderweg is meer dan genoeg te verkrijgen. En vandaag een pyama Kimono .
Aantal kilometers 203
Aranvert Hotel Kyoto – Hotel
Japan
〒600-8107 Kyōto-fu, Kyōto-shi, Shimogyō-ku, Higashikazariyachō
五条通東錺屋町179
N34° 59.843'
E135° 45.454'
