Dag 11 Odessa
Vanochtend uitgeslapen. Het was opeens acht uur. Opstaan en naar het ontbijt. We hebben een afspraak gemaakt met Kai Bagus die met een bijzonder voertuig van Duitsland naar Vladivostok gaat. Hij is in Odessa omdat hij een project heeft bezocht wat hij met zijn reis ondersteund. Eigenlijk zou hij niet meer in Odessa zijn maar hij wacht al een week op een pakje met onderdelen. We hebben om 11.30 afgesproken voor de opera. Na het ontbijt lopen we richting de opera. We zijn wat vroeg en lopen over de boulevard naar de Potemkin trappen. Onderweg komen we vele groepen met kinderen tegen die de bezienswaardigheden in de stad langs gaan. Bij de trappen hebben we een mooi uitzicht over de haven en de zwarte zee. We lopen een stukje de trappen af en zien wat mensen aan het werk aan het stuckwerk van de trappen. Een met een hamer die de zwakke plekken opzoekt. Een met een emmer die de gevallen stukjes opraap. Een met een plamuurmes die er nog meer stukjes afhaalt. Een met een bezempje die alles weer opveegt. een die de gemaakte gaten weer aansmeert. Echt beter wordt de trap er niet van ….. We lopen naar de opera en gaan op een 
muurtje in de schaduw zitten en wachten op Kai. We kijken rond want ja ik weet een beetje hoe hij er uitziet maar niet eerder ontmoet. Ik zie een man naar ons kijken en jawel het is Kai. We stellen ons even voor en gaan naar een terrasje gelegen in een hof achter de opera. We praten over reizen en over het doel wat hij ondersteund. Ik vind het een byzonder gesprek zo hier in ver Odessa. We nemen hartelijk afscheid en wensen elkaar een goede verdere reis. (meer informatie: Duo auf reisen)
We lopen naar DE winkelstraat van Odessa. Deze weg wordt autovrij gehouden. Er staat een polite escorte bij de enigste ingang om alleen bevoorradings verkeer toe te laten. Er zijn vele terrasjes en winkels en het is al aardig druk. We gaan sommige winkels in en kijken wat rond. Iets verder is een klein parkje waar veel bedrijvigheid is. We zien een aantal vrouwen in een stuk gazon iets maken. Er wordt ook gefilmd en fotoos gemaakt. Wat het gaat worden zien we nog niet. Aan het eind van de straat is de Hotel promenade .
Een oud stukje Odessa met winkeltjes en authentieke etalages. We lopen terug naar het parkje en gaan op een terrasje zitten met mooie uitkijk over het park. Het is leuk mensen kijken en ook nog lekker eten. Na de lunch lopen we nog even naar de bedrijvigheid in het park. Men is nog steeds zeer druk en we zien nog niet helemaal wat het wordt. We lopen de winkelstraat uit naar een gedeelte van de stad waar kunst en souvenirs worden verkocht. We zien onder een afdak veel mannen bij elkaar staan. Een soort oudere hangplek. We kijken wat beter en men is aan het domino spelen. Niet alleen dat maar men speelt ook een potje schaak en er wordt een kaartje gelegd. Via de bloemen galerij komen we bij de schilderkunst en daarna bij de souvenirs. We willen nog wel wat kopen maar zien niets leuk. We lopen nog wat door de straten en komen weer bij het parkje uit en men legt de laatste hand aan het plantenwerkstuk. Het is een lieveheersbeestje geworden… We lopen richting het Hotel en 
komen langs een souveniers stalletje en zien een beeltje van de stoel die in het parkje staat en besluiten dat te kopen samen met een beeldje van de man op de bank. De stoel komt uit een roman en is de twaalfde stoel. De man echter weten we niet….. Wat gedurende de dag opvalt is het grote verschil tussen arm en rijk. Bedelaars lopen de terrasjes af voor wat geld. Minder validen zitten in een rolstoel of op de grond met een bekertje voor zich. Op iedere hoek van de straat wordt wel wat verkocht. Odessa is ingericht als een raster. Op elk kruispunt staan verkeerslichten. Als het groen is lijkt het net alsof een kudde gnoe’s de overkant van de rivier willen halen. Een grote chaos. Bij het hotel aangekomen blijven we nog even bij de kruising kijken hoe het verkeer zich over de kruising worstelt. Het is een aardige wandeling geworden dat zijn onze voetjes de laatste week niet gewend.
Ps we zitten op de kamer naar de tv te kijken zien we ineens het Lieveheersbeestje project langskomen. Maar wat de gedachte er verder bij is heb ik niet begrepen. Daar is mijn Oekraïense taal niet goed genoeg voor…..