Rondje Adriatische Zee (7)
Vrijdag 31 mei 2019
We kijken uit het raam en het ziet er mooi uit. Na het ontbijt pakken we de motoren uit de garage en maken de tassen vast. We zijn klaar voor de dag maar eerst nog even benzine tanken. Als we klaar zijn komt er groep motoren ook tanken. We rijden van Kolasin naar Andrijevica een slingerende weg door het berglandschap. We klimmen en dalen wat af en de ene haarspeld wordt gevolgd door de andere. De vergezichten zijn mooi met de bergtoppen om ons heen.
In Andrijevica aangekomen maken we een korte pepermunt stop en we rijden nu op de doorgaande weg naar de grens met Albanie. Bij de grens aangekomen staat er al een groep motor rijders. De grens zijn we zo over en rijden even naar het dorpje Vermosh. Een korte kaakjes stop en weer verder. De weg is mooi en de bergtoppen worden hoger en hoger. Het blauwe water van de rivier volgt zijn weg naar beneden net als wij. In een dorpje nemen we een koffie stop maar de machine is kapot dus dan maar een cola en een kaakje. Daar komt weer een groep motoren uit langs.
Dan vervolgt de weg in een aantal haarspeldbochten in snel tempo omhoog. Boven is een uitzichtpunt en daar staan alle motoren die we waren tegengekomen. Je hebt een mooi uitzicht over de weg en omringende bergen. We gaan verder en dan merk ik dat de weg anders gat dan de route. We komen helemaal bij het meer van Shroder uit. We nemen een afslag en tanken nog een keer en zien dan de borden Teth staan. De weg slingerd zich door het dal en met vele haarspelden gaat het omhoog. Boven aangekomen houdt het asfalt op en is het nog 13 kilometer naar beneden. De weg is door alle stenen ongelijk en snelheid maken is er niet bij met de gladde ondergrond.
Het is ook uitkijken op tegenliggers er is toch wel enig verkeer. Dan komen we bij huizen en een van de eerste heeft slaap mogelijkheid. We rijden er naar toe en worden hartelijk ontvangen en eten, slapen en ontbijt allemaal geen probleem.
We kijken eens om ons heen en zien alleen maar bergen. Wat een mooie omgeving.
Na het opfrissen gaan we naar beneden en via de zus van de mevrouw die hier is geven we op wat we willen eten. Ze duikt de keuken in en even later stat het voor ons en dat gaar er wel in na zo'n dag.
Na het eten vraag ik hoe de weg verder is en de man ontraadt het ons. Hij zegt 9 kilometer. Ik twijfel nog en hij belt zijn zus en die verteld aan mij dat het 8 uur rijden is. Dat is iets teveel van het goede en we gaan morgen dezelfde weg terug.