Balkan 2016 06
1606
Om half negen zitten we aan het ontbijt. We zijn niet de enigste. Het zit al vol met lokale mannen die met elkaar koffie drinken. Na het ontbijt gaan we ook zelf koffie drinken op de 7e verdieping in de koffiebar. We lopen wat rond en ik wil een foto nemen als een bediende jonge man naar mij toeloopt en zegt kom we gaan op het dak kijken. Met zijn drieën lopen we op het dak en verteld vol passie over zijn stad. We zien het voetbal stadion en morgen speelt Kukes tegen Tirana. Als Kukes wint gaan ze Europees voetbal spelen.
We beginnen bij het monument. Daar is ook een museumpje bij en we lopen naar binnen. Er staan een meneer en mevrouw en de meneer doet hier en daar licht aan. Hij hoort dus bij het museum. Hij merkt dat we geïnteresseerd zijn en wijst dingen aan en geeft wat uitleg. Zo goed als dat gaat maar met gebaren en een mobieltje komen we ver. Bij een ingerichte kamer laat hij oa zien hoe men vroeger koffie zette. Hij vraagt waar we vandaan komen en als we zeggen nederland begint hij over Johan Cruiff. Hij wijst zo hoog als hij kan aan en zegt Cruiff en zakt daarna tot zijn heup en zegt dan komen de andere goede voetballers als Beckenbauer. We lopen nog wat rond en als we vertrekken wil ik hem wat geld geven maar dat wil hij niet aannemen omdat we Nederlanders zijn en Cruiff hebben gehad.
We lopen naar de overkant waar een nieuwe boulevard is gemaakt en bijna klaar is. Vanuit ons Hotel kijken we op de achterkant van de flats en die zien er niet erg florissant uit. De voorkant is echter mooi beschildert met een bergmotief. Er zijn allemaal winkel units er zijn er echter maar paar in gebruik. Ik kijk bij een naar binnen en er zitten twee mannen achter een naaimachine. De ene meneer maakt volgens mij servetten en de oudere meneer is bezig met kleding reparatie. Ze vinden het leuk en Janny wisselt wat vak kennis uit. Met een handruk verlaten we het naai atelier.
We gaan een rondje stad en het is half tien maar het is druk. Met name mannen die rondlopen en koffie drinken. De terrassen zitten vol. Het is een drukke bedoeling. We nemen plaats op een terras bij een kruising en bestellen koffie. We bekijken wat er rond om ons heen gebeurt.
Voor ons parkeert een auto en er komt een meneer achter het stuur vandaan en een vrouwelijke passagier. Haar deur gaat net open langs een paaltje. Niet veel later komt er een politieman. Hij blaast op zijn fluitje en wijst naar de auto en kijkt om zicht heen. Geen reactie…. Hij gaat weg en komt terug met een collega. Damen blazen ze op hun fluitje maar nog geen reactie. Hij trek zijn bonnen boek en begint te schrijven. De meneer van de koffiebar zegt tegen de agent dat ze eraan komen en jawel daar komen ze aan. Hij moet zijn papieren aan de agent geven en ze stappen in de auto. Na het schrijven van de bon moet de chauffeur tekenen maar dat doet hij niet en gaat druk in gesprek maar uiteindelijk tekent hij toch. De politieman wijst hij waar hij wel mag parkeren en de vrouw stapt weer uit. Tijdens het uitsappen zakt de auto iets terug. Bij het dichtdoen van het portier zit het paaltje ertussen. De vrouw duwt tegen het paaltje maar dat helpt niet. Het gehele terras zit het schouwspel gade te slaan. Iemand zegt dat de auto iets naar voren moet en de deur kan weer dicht. Bij het wegrijden kijkt de chauffeur niet en is het bijna nog een botsing J.
We gaan richting Hotel als we langs een bakker lopen die zo vers uit de oven brood verkoopt. We kopen een rondje gesneden bruin. We lunchen op de kamer vers brood met jam.
We proberen zo gewoon mogelijk te doen maar we vallen wel op. Er zijn hier niet veel toeristen. We gaan weer een rondje stad en wat opvalt is dat het rustig is. De terrassen leeg en weinig mannen op straat. Er lopen nu meer gezinnen, vrouwen, kinderen. We kijken in wat winkeltjes en we worden overal vriendelijk welkom geheten. In een winkeltje kopen we twee flessen water en twee appels. De meneer helpt ons goed en met zijn hand op zijn hart bedankt hij ons en wenst ons nog prettige dag. Het is niet dat we wat kopen maar dat we zijn winkel, als bezoeker van de stad, hebben uitgekozen om wat te kopen en dat ziet men hier als een eer.
Tijdens het wandelen hebben we een pizzeria gezien en we willen daar gaan eten. Ik wil Macaroni en Janny Lasagne. Om vijf uur lopen we erheen en gaan aan een tafeltje zitten. De jongeman komt bij ons en we willen bestellen. Maar het kan alleen pizza. Dus kiezen we een pizza en wat drinken. Het drinken komt al snel maar de jongen zegt wel dat we wel wat moeten wachten op de pizza. Geen probleem we zijn nu toch hier. Niet veel later komt hij met een zak meel binnen. Het pizzadeeg moet nog worden gemaakt. Dus verser als deze pizza krijgen we het niet…. Na ruim een uur wachten genieten we van een heerlijke pizza.
We gaan de hoofdstraat op en inderdaad deze is afgezet en het begint al aardig druk te worden met mensen die hier op de straat of boulevard elkaar ontmoeten. Dit is elke dag. Alsof de Coolsingel wordt afgesloten voor verkeer en men er een wandel promenade van maakt. Ik neem af en toe een foto en in het voorbij lopen wordt er gezwaaid de meneer van het naai atelier die vriendelijk zijn hand opsteekt.
We genieten nu van een appeltje in de avond