Oumbouk blog

Dag 74 - Skovorodino - Uglegorsk

Dag 74 - Skovorodino - Uglegorsk

Dinsdag 11 juli (74)

We halen de motoren uit de bewaakte stalling en zetten ze voor de deur van het hotel. Daarna gaan we naar het restaurant gedeelte waar het ontbijt is. We gaan zitten en het meisje van de receptie komt met haar telefoon en laat via translate zien of we een omelet willen. We laten een plaatje van een gekookt ei zien en ze knikt en loopt naar de keuken. We krijgen thee en wachten op wat gaat komen. Een paar minuten later krijgen we 4 gekookte eitjes. Dat hadden we inderdaad gezegd maar verwachten er ook nog iets van brood bij. Ik vraag of er brood is en jawel dat is er en ze steekt een en twee vingers op. Ik wijs naar mij en Janny en zeg voor twee personen brood. Ze loopt naar de keuken en zet een bordje met twee sneetjes brood neer. Dat was inderdaad gezegd: twee. Nog wat brood gevraagd en of er ook jam is en ja dat is er ook. Uiteindelijk een ontbijt.

De mevrouw van de receptie vind het maar lastig dat praten via translate maar uiteindelijk zijn we eruit gekomen. We pakken de motoren op en trekken alles tegen de regen weer aan. We rijden het dorp uit en komen op de grote weg. Bij het bord Tynda en Magadan stoppen we even. De plaats Tynda heeft voor mij tijdens de voorbereidingen een grote rol gespeeld (later meer). Magadan is het doel voor de echte avonturier om via de oude zomerweg (old summer road) de Road of Bones naar Magadan te rijden. Via land is het niet mogelijk om verder Noordelijk te komen. De buien vallen weer en soms ook hevig. We gaan weer liedjes zingen: zag twee beren broodje smeren, we zijn er bijna, we gaan nog niet naar huis …. Het helpt niet tegen de regen het is gewoon nat vandaag. We stoppen bij een groot chauffeurs restaurant en ik bestel een bakje koffie. Ze wijst naar een paar zakjes. Ok ik moet een zakje koffie uitzoeken en warm water tappen. Ik neem de koffie mee naar buiten en we maken de zakjes open en het is koffie met melk en suiker. Voor ons allebei niet onze smaak maar het is warm.

We draaien de weg weer op en vervolgens onze weg. Dit deel van de Trans Siberian Highway wordt ook naar de rivier de Amur genoemd: Amur Highway. We hebben het gevoel op een Yamaha buitenboordmotor door de rivier te varen. We maken nog een laatste stop bij een truckstop. We hebben nog een gek. Ei over en net een snicker gekocht. Ik ga in de rij staan voor een bakje koffie voor bij de lunch. Dat heeft ongeveer drie kwartier geduurd voordat ik aan de beurt was. Ik heb de keuken en bediening goed kunnen gade slaan en ik heb nog nooit iemand zo snel met 5 magnetrons eten zien warmen. Maar de koffie was vers en binnen is het droog.

We gaan weer op pad en het is nog een uurtje naar de volgende overnachtingsplaats. Onderweg zien we vanuit de richting 3 motorreizigers en we halen 1 ligfiets reiziger in. We tanken vol net voor het dorp en met een heuse afrit en viaduct rijden we de plaats Uglegorsk in. Ik had een Hotel met de naam Amur gezien en wil de straat inrijden en daar staat een militair en wegblokken. Hij wijst ons terug. Dan het volgende weggetje. Hetzelfde verhaal. Er staat ook een muur rond het dorp. Dan maar ander Hotel. We rijden naar Hotel Kosmos en rijden om de muur een soort bouwplaats op. Ik loop naar binnen. Oeps fout dit is het restaurant ik moet een deurtje verder zijn. Jawel hotel Kosmos heeft een kamer. We moeten even wachten want hij wordt nog even klaargemaakt. Tijdens het wachten zoek ik het dorpje op via Google en zie dat hier een basis is waarvandaan raketten de ruimte worden gelanceerd. Nu snap ik de naam van het Hotel en het schilderij in de gang.

Na een hele dag regen even opfrissen onder de douche en op naar het restaurant. We krijgen de kaart met plaatjes dat is altijd makkelijk en we wijzen wat aan. Dat is er dus niet uiteindelijk wordt het een stukje kip en een stukje vis met een Griekse salade. Als het eten komt en we nemen een stukje denk ik aan de middag met de keuken met magnetrons. Janny loopt met de vis terug. Hij is nog bevroren en hij gaat weer terug de magnetron in. De salade was heerlijk.

PS
Ik heb het eerder gehad over de dode bomen die we regelmatig zien. Nu denk ik dat het komt dat het te nat is en dat van onderuit de boom zwart wordt en doordrenkt is van het vocht en daaraan doodgaat en dan blijft er een “stokje” over. Misschien kan iemand dit wetenschappelijk staven.

 Aantal kilometers 443

Hotel Kosmos
Uglegorsk (Amur)

N51° 46.055'
E128° 07.121'

Deel op Social Media: