Oumbouk blog

Dag 27 - Mary - Turkmenebad

Dag 27 - Mary - Turkmenebad

Donderdag 25 mei (27)

Gisteren zijn drie Slowaakse mannen op de motor aangekomen 2x BMW 1x Harley D. en een busje. Gisteren hebben we even gepraat zij gaan ook de Pamir Highway rijden. Zonder de Harley dan ;-). We pakken de motoren en gaan op zoek naar een monument wat ik gisteren had gezien. We rijden terug maar kan het niet vinden dan maar een winkeltje in. En met het winkelmeisje op de foto. Het is al aardig warm en we gaan de weg weer op. Opeens zie ik het monument en het staat naast het hotel. Het is ook een busopstap plaats. Ik ga naar het monument en neem wat foto’s en Janny zet de kleurrijke mensen bij de bus op de foto. Ook de reuze vlaggenmast is vastgelegd nu nog tanken en dan zijn we er weer klaar voor.

Je moet je hier wel aan de snelheid houden, 60 of 90 alleen staan er geen borden maar we houden het overige verkeer in de gaten en die snelheid houden we aan. Om de paar kilometer zit er een politieman verstopt met lasergun. De omgeving is net buiten de stad met landbouw. Ik zie wat stalletjes met tomaten en ik stop bij de eerste met een paar jongens en motor met zijspan. We praten wat en kopen 4 tomaten. We stappen weer op en niet veel later verandert het landschap en rijden we de woestijn in. Zand met toch wel redelijk groen maar wel warm. De warme wind is er ook en het wegdek is opletten. Ook opletten want het is driebaans met tegenliggers. Ik zie een stipje opdoemen en zie een fietser en er komt er nog een aan. Het zijn reizigers en ik stop. Het is een Duits jong stel dat op de fiets de Pamir gaat rijden tot aan Bisjkek, Kirgizië. Wij gaan vandaag tot Turkmenabad en ik vraag waar zij naar toe gaan. Ook naar Turkmenabad maar dan in drie dagen. Dat is hard werken op de fiets in deze warmte.

We gaan weer verder . We stoppen bij een pomp om wat kaakjes en de tomaten te eten. Het is rond de middag en nog iets meer dan 100 kilometer te gaan. We rijden verder en slaan een zijweggetje in om wat zandwoestijn foto’s te maken. Het is niet alleen zand. Er is enige begroeiing  en daar tussen staan roze bolletjes. Een woestijnplantje wat kleurig roze is. Als je stilstaat zonder bescherming dan merk je pas hoe warm het is. De warmte van het zand komt door je laarzen heen.

We vervolgen onze weg naar Turkmenebad en komen in de stad. Je weet als je bij een stad arriveert. Er komt een middenberm, later ook lantaarnpalen en verkeerspleinen met monumenten. We rijden door de stad, een brede boulevard met grote gebouwen. Bij de plaats aangekomen waar een hotel zou zijn niets te vinden. Bij het binnenkomen van de stad had ik een hotel gezien. Terug naar het begin van de stad via een ander stukje stad en zo hebben we Turkmenebad gezien J .
Het hotel is groots maar binnen kan je wel zien dat het niet optimaal is onderhouden maar de sfeer is goed. Er zitten kinderen in het zwembad en er is een feestje. We zijn vroeg en Janny gaat een grote was draaien. Als de was hangt op het balkon gaan we naar beneden waar we wat gaan drinken. We vragen1x bier en 1x cola. De meneer komt met allebei een liter. Laat de liter bier maar zitten en we nemen de cola. Als we tijdje zitten heeft de meneer toch een klein biertje gevonden. We vragen gelijk wat te eten. Hij zegt kip en wij zeggen prima en daarna zegt hij salad ja ook maar 1x. De jongens uit het zwembad zitten te eten en niet kort daarna krijgen we een heerlijke maaltijd met salade.

Een jongen uit het feestje komt nieuwsgierig bij ons vragen waar we vandaan komen. We vertellen wat en laten onze kaart zien. Even later komt hij terug met een meisje en nog een jongen. Ze hebben eindejaar feest met de klas. Het meisje is traditioneel gekleed en spreekt goed Engels. Zo vertellen we wat over Nederland en vragen we het een en ander over Turkmenistan. We vragen wat ze gestudeerd heeft en ze antwoord dat ben ik vergeten. Dat is een vreemd antwoord en ik laat het daarbij. Later vernemen we dat de mensen hier niet zelf kiezen wat ze studeren maar dat dit van staatswege wordt opgelegd. Het is een gezellig gesprek wat met een groepsfoto wordt afgesloten.
We gaan het hotel uit en ik zie in de middenberm dames bezig in de perkjes. We lopen er naar toe en we kletsen en lachen wat in het midden van de berm terwijl de auto’s langs ons heen rijden. Het is een bijzondere ervaring zo in de middenberm van de stad Turkmenabad in het land Turkmenistan. Ze vinden het prachtig en we steken verder over naar de andere kant en zien een winkeltje en slaan in voor de dag voor morgen en sluiten af met een ijsje

Prima dag alleen geen kamelen gezien

De slogan:

Paspoorten binnen en tracking aan
Stap op de kamelen en we gaan

Aantal kilometers 271

Jeytun Oteli
Bitarap Turkmenistan Shayoli 106
Lebap, Turkmenabat

39° 3'25.96'N
63°35'17.44'O

Deel op Social Media: