Dag 69 - Dharkan > Ulan Ude
Donderdag 6 juli (69)
We rijden de garage uit en pakken de motoren. We rijden door de stad en het lijkt deemstig. Er hangt iets in de lucht. Het is rustig op de weg en als we de stad uit zijn is het iets in de lucht weg. Ik draai mij om en zie boven de stad een stoflucht hangen.
We rijden richting grens en langs de weg zien we de spontane bomen bosages worden wat weer overloopt in bos. De laatste kilometers op Mongools grondgebied tikken weg en we komen aan in de grensplaats. We zien een rij vrachtwagens en rijden daar langs. Dan zien we dat we in de verkeerde rij staan maar moeten van de grens meneer doorrijden. Hij kijkt in ons paspoort en we kunnen door naar het volgende hokje. Daar staan twee vrachtwagens waar we voorbij gaan. We kijken om ons heen en rijden naar het overdekte controle deel en gaan een kantoortje binnen. Daar zit een mevrouw die kijkt naar ons paspoort en wijst dat we een loketje bij de ingang zijn vergeten. We lopen terug en zien dat het loketje bij de uitrijdende poort zit. We staan voor het loketje en de meneer snapt niet waar we vandaan komen en praat in zijn mobilofoon. Intussen komen er steeds meer mensen . We gaan samen een beetje breed voor het loketje staan want ze geven zo hun papieren af en dan is het weer wachten. De meneer in het loketje gaat met een 1 vinger systeem iets in de computer zetten. Als de rij zo’n 10 man is is hij klaar en gaan we terug naar het kantoortje met de mevrouw. Ze maakt een gebaar of we iets hebben gekregen. Uhh nee niets. Ze maakt een klein papiertje en zegt dat we nu naar de paspoort controle moeten. Daar zit een meneer met een scan voor bagage. Al onze bagage zit op de motor. We moeten onze camel back met water door de scan doen en dan naar de paspoort controle. Even wachten en de uitgaande stempel van Mongolië staat in het paspoort en we gaan naar het uitgaande hek. Daar maakt de meneer hetzelfde gebaar of we een strookje papier hebben. Nee we hebben niets. Hij zegt dan moet je terug. Inmiddels hebben we de motoren recht voor het hek gezet en ik vraag of hij met de mobilofoon niet even kan vragen of we door kunnen. Alle stempels zijn gezet. Dan gebaart hij rijden maar. Bij het eerste kantoor hadden we een lang gerekt strookje papier moeten hebben waar elke ambtenaar zijn stempeltje op had moeten zetten.
We zijn een hek verder maar tussen Mongolië uit en Rusland in staat het vast. Het is ongeveer 100 meter en er zit geen beweging in. Er staat een busje voor het hek en daar is wat mee en moet opzij gaan zodat de rest er door kan. Maar met een ruimte van 1 meter duurt dat even en wij frommelen de motoren er langs en kunnen door. We rijden weer beetje langs de rij en komen bij loketje 1 bij twee dames. Ik geef paspoort en kenteken en ze zetten alles in de computer. Stempeltje in paspoort en ik ben klaar. Dan geeft Janny haar papieren en die krijgt ze terug. Ik maak ze duidelijk dat ook Janny op de motor is en de procedure herhaalt zich en stempeltje in paspoort klaar. Volgende hokje staat een meneer van de controle en hij loopt met zijn inspectie spiegel rond en onder de motoren en we mogen het kantoortje in. Daar zit een beetje norse ambtenaar en we wachten netjes onze beert af. Als we aan de beurt zijn zegt hij: DECLARATION. Ik laat mijn papieren zien en hij zegt: DECLARATION. Ik laat hem nog wat papieren zien van vorige grenzen maar daar komen we niet verder mee. Dan geeft hij een formulier in het Russische met een pen. Ik vraag om een Engelse versie. Hij zucht en gaat weg……… Na ruim een kwartier is hij terug met een paar Engelse versies. Ik vul het formulier in en inmiddels is een Mongoolse familie ook het kantoor ingekomen en ook hier : DECLARATION. De dochter probeert de instructies naar haar moeder te vertalen. Dan ben ik klaar en geef mijn formulier en hij bekijkt het. Hij wordt bijna furieus en geeft een nieuw formulier. Ik had op verkeerde lijntje geschreven. Nog een keer ingevuld en weer terug gegeven en nu begint hij nog harder te brommen terwijl hij in de tussentijd het formulier van de Mongoolse familie verfrommeld, ook hier niet goed ingevuld. Maar ik had een vakje niet goed aangekruist… opnieuw invullen dan maar en weer ter controle. Fout…. Ik had bij chassis nummer het chassis nummer neer gezet maar dat moet bij identificatie nummer. Poging 4 was bijna goed maar na bijna een uur formulier invullen was het hok overvol met wachtende mensen en gaf hij overal wat niet goed was een stempeltje en met een gebrom ging hij het nu in de computer zetten. Wat met een twee vinger systeem toch al snel een kwartier heeft geduurd. En nu Janny maar we weten nu wat waar in te vullen en dan weer in de computer zetten. Uiteindelijk heeft dit ruim een uur geduurd. Maar we staan voor het hek Rusland in.
We rijden over een biljartlaken van asfalt het land in. Groene heuvels en de bossen ruiken naar bos. Dan is het mooie asfalt op en duiken we de wegwerkzaamheden in. Het is track rijden met wegbandjes. Maar we kunnen aardig snelheid houden. We stoppen om te tanken en een vers bakje koffie te drinken. Ik zie aan de overkant een garage waar ze olie verversen. Bij de service beurt gaf Koji aan om de olie in het begin te peilen daar de XT moeilijk olie te peilen is. Bij controle zit er bij mij teveel in en bij Janny te weinig. Dit probleem van peilen kennen we en bij Janny vullen we bij en bij de garage halen we bij mijn XT er wat uit. We gaan verder richting Ulan Ude. De werkzaamheden tracks zijn verander in asfalt wat afgeschraapt is met diepe lengte sporen. We laten ons door de sporen glijden en komen rond half zes aan bij het Hotel.
Na het opfrissen gaan we opzoek naar een restaurant en komen in een soort bistro en het smaakt heerlijk. Aan de overkant is een plein met, ik geloof het grootste, beeld van Lenin. We maken wat foto’s en steken weer over naar het opera plein met dansende fontein. Het is gezellig druk en we sluiten de dag af met een ijsje. Als we terug zijn op de kamer gaat de Hotel telefoon. Het is de receptie die aangeeft dat het beter is als we de motoren bij een naastgelegen Hotel op de bewaakte parking kunnen zetten. Bedankt voor de tip en dat doen we dan maar gelijk. Morgen een marathon ettape.
Aantal kilometers 358
Buryatia Hotel
Kommunisticheskaya Ulitsa, 47А
Ulan-Ude
Buryatiya Republits, Rusland,670000
N51° 49.923'
E107° 35.143'
