Dag 9
De lucht was blauw en de kamer licht…. Dan maar vroeg op. De motore
n opgepakt en naar het ontbijt. Nog even wachten we waren iets te vroeg. Het is een keuze menu en onze keus valt op het franse ontbijt. We laten het ons smaken en rijden snel de stad uit. De wegen zijn lang en dalen en stijgen snel. We rijden tussen onmeetbare landerijen. Al snel zitten de eerste 100 km erop. We slaan af naar wat kleinere weg en naar dorpjes. Hier heb ik een verbinding in de route gemaakt…… De praktijk is anders dan de theorie. In het dorp wordt het een blubber pad en nu moet het nog nar beneden het dal in. We zijn omgedraaid en ik zet de navigatie op een volgend punt in de route. Aldaar aangekomen rijden we weer door wat dorpjes en ook hier had ik een verbindingsstuk gemaakt. Maarrrrrrrr ook hier klei. We draaien weer om en zet de navigatie op een volgend punt in de route. De wegen worden slechter. Je kan nu de originele weg zien. Een soort Romeinse weg waar ze overheen hebben geasfalteerd. De mensen vinden dit slecht rijden en naast de weg bevind zich een spoor wat beter te rijden is. Onze twee wielen glijden er echter soepel overheen. We stoppen even voor een buitenlucht sanitaire stop en zetten de motoren op 
het zijspoor van de weg. We eten nog wat als er een auto aankomt. Twee mannen met een auto vol hengels. Ze zeggen dat er verderop een grote goede weg is en dat dit maar hobbelt en slecht is. Ik gebaar met mijn duim omhoog dat we dat juist leuk vinden. Ze begrijpen het en beginnen te lachen. De gouden tanden blinken in de zon ons tegemoet. We vervolgen onze weg en kijken eens op de klok en hoeveel we nog moeten rijden. Het schiet niet op ik maak een sprong in de route. De wegen worden niet echt beter en we vorderen niet snel. Het wordt ook tijd om te tanken. Janny kan nog 10 km. We hebben wel extra maar tanken is makkelijker. En jawel een benzinepomp OKKO. Onderweg zien we grote boerderijen leeg en vervallen staan uit de tijd van het communisme de zogenaamde Kolchoz boerderijen. Het is rond 16.00 en veel mensen zien we op hun stukje land werken. Wij moeten nog 165 km route…… Ik stel de navigatie opnieuw in op zo snel mogelijk naar het Hotel. Nog 129 dat klinkt al beter. We stappen weer op en rijden het dorp uit. Over een spoor naar links.De navigatie laat echter wat anders zien. We rijden iets door en dat is goed even later moeten we naar rechts…….. daar loopt een paadje zo klein dat is niet mogelijk….. Weer terug naar het spoor andere kant op. De navigatie zegt dat dit dood loopt. De weg loopt echter door en we rijden langzaam verder. Na paar kilometer komen we weer op het spoor wat de navigatie eerder aangaf. Nu is het 1 rechte weg naar het hotel nog 100 km en rond 19.00 aankomst….. Wat een weg. Dan was hij weg. Dan was hij goed. Dan was hij superslecht…… Door dorpen waar de mensen lopen met een geit, koe of ander werk doen. In de dorp
en staan waterputten voor de watervoorziening. Elk dorp heeft ook wel 1 of meerdere ooievaars op het nest zitte. uiteindelijk komen we losgetrild aan om 19.15. Vandaag 10 ½ uur in het zadel. 442 km gereden. 1x koffie uit apparaat, pakje sultana en snikker en water uit de rugzak. Onze Cardo Scala communicatie was ook op. Bij aankomst in het Hotel zit er een meneer die alleen Oekraïens praat. Er is ook nog een mevrouw in de keuken die alleen Oekraïens praat. We lusten wel wat maar komen er met het woorden boek en aanwijboekje niet uit. Janny en de mevrouw duiken de koelkast en de vriezer in en binnen korte tijden hebben we een lekker bordje eten.
Een imbusbout van het babagerek van Janny is losgetrild en onderweg verloren. Hier zit ook de stelknop voor de vering aan. De meneer heeft hier een mooie bout voor gevonden. Wel zo snel mogelijk naar de service zegt hij voor een goed passende bout.