Balkan 2016 15
1615
We hebben heerlijk geslapen op naar het ontbijt. Het is druk dat zijn we niet echt gewent. Er is zelfs een sportploeg aan het ontbijt en er is een meerdaags seminar. We pakken de motoren en rijden van het bordes van het hotel en gaan naar het dorpje Karlovo.
Het is een rechte weg en de kilometers vliegen voorbij. Net voor het dorp zie ik een rozenveld. We rijden er naar toe want of we meer zien weet ik niet. De rozen worden hier gekweekt voor de rozen olie. De omstandigheden zijn hier ideaal. Veel regen en weinig zon. Zo kan er veel olie uit de rozenblaadjes worden gehaald. We stoppen in het dorp voor een koffie terras. We worden in het nederlands aangesproken door een meneer en mevrouw. Het is een Nederlandse meneer met een Bulgaarse vrouw. Zij zijn op familiebezoek. Zij vertellen dat aankomend weekend het rozenfeest is precies waar wij staan. Een soort bloembollen corso maar dan met rozen. Zij geeft ook aan waar we moeten kijken.
Na de koffie rijden we het dorp uit en we slaan af naar wat dorpjes. We komen op een stukje onverhard waar stukjes rozengaarden zijn. Er staan ook andere producten zoals graan, uien. We zien wat mensen tussen de rozen staan. We rijden er naar toe en maken wat fotos. De weg wordt slechter en we gaan dezelfde weg terug. Als we weer op het asfalt rijden zie ik een zak rozenblaadjes bij een auto in het veld staan. We draaien om en rijden een stuk land op. Tussen de rozen komt een hoofd omhoog. Janny loopt naar de zakken met blaadjes en vraagt aan de mevrouw of ze een foto wil maken. Maar ze is een beetje afstandelijk en loopt naar de auto. Hier ligt een meneer in te rusten. Hij komt naar ons toe en spreekt redelijk duits. Het zijn broer en zus en het is hun stukje rozenveld. Het is zwaar werk want als de zon even schijnt gaan de knoppen van de roos open en moeten dan direct worden geplukt. Normaal wordt dat door 10 man gedaan zij zijn echter maar samen. Hij was vroeger ook in amsterdam geweest en vond de grachten erg mooi. Zo hebben we een gesprek over rozen en Amsterdam. We zien wat voor hard werken dit moet zijn en ik zoek wat geld en geven dit samen met klompjes aan de man. Zijn zus plukt verse rozen en geeft die aan Janny. Ze kan niet begrijpen dat er zomaar mensen langs komen die de rozen willen zien en ruiken en dan zomaar geld geven. Ik zie tranen in haar ogen van emotie. We stappen op en worden uitgezwaaid door broer en zus.
We vervolgen onze weg en rijden langs vele rozen velden. Overal wordt hard gewerkt om de juiste rozenblaadjes te plukken. We rijden naar het dorpje Klisura. Dit is een bergdropje waar de revolutie is begonnen in april 1876 tegen de Ottomaanse overheersing wat resulteerde in 1878 een onafhankelijk Bulgarije. We hebben onze snicker pauze in het dorp tegenover het museum.
Hierna is het nog 100 km tot Sofia en om twee uur rijden we bij E Logistics door de poort. De portier herkent ons en groet ons. In een uurtje staan de motoren klaar en gaan dinsdag op transport. We worden opgehaald door een taxi en de meneer vraagt wat hebben jullie gedaan in motorkleding. Hij vind het mooi en stoer dat Janny zelf rijdt. Als hij ons afzet moet hij nog even aan de tassen voelen dat het stevige tassen zijn.
Hotel IBIS we zijn er weer