Dag 14
Bij het openen van de gordijnen zien we voor het Hotel lesauto’s bezig met bijzondere verrichtingen. Waarschijnlijk een lokaal bekende oefenplaats. Het is een raar gezicht zo vroeg in de ochtend. Na een klein half uurtje zijn we in Sapanta wat bekend is om zijn “ grappige” kerkhof. De graven hebben hier een houten kruis. Daarop is een houtsnijwerk en beschildering gemaakt hoe hij/zij leefde. Achterop het kerkhof staat een houten huisje. Een man is bezig om een nieuwe beschildering te maken. We kijken nog wat rond en lopen daarna naar een souvenir stalletje om de “ oma” op de foto te zetten. We kijken wat rond in haar winkeltje en er staat een kerkje van deze streek de Maramuren. We hebben er al veel gezien en nemen het kleine exemplaar mee. We stappen weer op en gaan op weg. We rijden vlak langs de Oekraine grens waar we vorige week aan de andere kant van de grensrivier reden. Er volgt een bosrijk en bochtige weg die uiteindelijk met wat haarspelden afdaalt naar het dal. 
Het stuk wat nu komt is niet echt mooi. We maken een pitstop en laat dat toevallig de pomp zijn waar we vorig jaar met het gezin waren (Satu Mare) We tanken en drinken bakje koffie. Ik kort de route iets in en maak een tussenpunt om aldaar verder te kijken. Het is druk en het gaat door vele dorpen. Er zit ook veel vrachtverkeer op de weg. Inmiddels zijn we in Hongarije en de tijd is een uur terug gezet. We hebben een uur extra…. In een van de dorpjes is een oponthoud we zien zwaailichten. Er staat een traktor met afgebroken wiel en daarachter ligt glas. Even verderop staat een vrachtwagen met schade aan de voorkant. De wegen zijn smal en als dan het doorgaand zwaar verkeer door de dorpjes gaat zit een ongeluk in een klei n hoekje. Zo moeten wij ook altijd blijven opletten. We zien de buien hangen en trekken onze regenbroek aan. Niet veel later zien we heel erge donkere luchten en trekken ook onze regenjas maar aan. De wind barst los de takken waaien over de weg …. Nu gaat het komen …. Maar het valt mee. Beetje regen maar we zitten aan de rand van de regenbui. We rijden door en komen in Nygiarks. Het regent nog steeds. De route gaat binnendoor en dat schiet niet op met druk verkeer, dorpjes en regen. De rijksweg begint hier en ik zet de navigatie op Miskolck en dat is 100km en dan eindigt de rijksweg ook weer. Het wordt wat lichter en ook droog. We rijden Miskocl in ik zet de navigatie weer op de route. Het is drie uur in de middag en nog 175 km te gaan. We geven de XT’s de sporen en rijden op een redelijk drukke doorgaande weg. Plotseling staat er een verkeersmeneer iedereen van de weg te wijzen en moeten we een 
secundaire weg op. De navigatie gaat herbereken en heeft een nieuwe route 10 km korter en aankomst eerder. Het is een schitterende rustige bochtige weg. We zien nog steeds flinke buien in de lucht maar op een druppeltje af en toe na is het droog. We zien in een dorp veel mensen op de weg. Als we aankomen zien we dat het dorp bijna is ondergelopen. Dat moet flink te keer zijn gegaan. We rijden door en overal links en rechts zien we water van de bergen afstromen en soms de weg over. We rijden natuurpark “ aggtelek” in en rijden over een schitterende weg Slowakije in. Hier komen we weer op de route en rijden Nagorski national park in. De bergen worden hoger. Het uitzicht wordt alleen beperkt door de laaghangende bewolking. We zien de rivieren vol zijn en bruine stromen slingeren door het landschap. We rijden al haarspeldend naar boven en daar aangekomen zien we niet veel meer. Door de laaghangende bewolking is het een klein wereldje boven. Het is mooi rijden maar wel opletten met de gladde wegen en de steentjes die door het water worden meegenomen de weg op. Ook deze dag is het weer gelukt het hotel lopen we om 18.15 binnen. Dat zijn 10 uurtjes motoren .....