Dag 57 - Aktash > Olgi
Zaterdag 24 juni (57)
Gisterenavond kwam onze Russische motorrijder nog even langs en vroeg hoe laat wij weg gingen want het ontbijt is pas om 09.00. Normaal geen probleem maar dit keer willen we echt op tijd weg, uiterlijk 08.00 en hopen rond 11.00 bij de grens te zijn. Hij loopt even weg en komt terug met wat voedingsrepen appel en vruchten en een pakje ham. Voor het ontbijt zegt hij en dat is ons ontbijt vanochtend.
We rijden voor 08.00 weg en we slingeren tussen de bergen van de Altai door. Dan verandert het landschap en verdwijnen de bergtoppen en worden het meer hoge heuvels. We komen in het laatste echte dorp voor de grens. Janny vraagt vanaf het begin in Rusland naar de benzinepomp van Lukoil, daar tanken we graag een mooie en altijd uitgebreid assortiment in de winkel. We rijden het dorp in en zien daar onze eerste Lukoil benzinepomp. We gaan er naar toe om te tanken en inkopen te doen voor de grens. In de afgelopen landen moet je vooruit betalen bij de tank. Omdat wij gewoon vol willen en niet weten hoeveel er in kan roepen we altijd FULL en dat werkte goed behalve in Rusland. Als ik om vrijgave van de tank vroeg was het antwoord NADA. Ik leg dan mijn portemonnee in het bakje van de caissière en die is dan zo verbaast dat ze de tank vrij geeft. Het is mijn dag portemonnee met gelimiteerde inhoud. Maar nu bij Lukoil weet ik het en we tanken precies 19 liter. Dan komen we in de winkel en zien koffie met wat lekkers. Dat hadden we in deze uithoek niet verwacht en zitten heerlijk in de zon te genieten van koffie en wat erbij.
Nog 40 km tot de grens. De weg is recht en we zijn er zo. Ik zie een rij en zeg tegen Janny: we rijden er langzaam voorbij en als we een motor zien dan schieten we ertussen. En jawel er staat een motor en we stoppen. We krijgen commentaar dat we terug moeten maar ik wijs naar voren en lach Mongolia J en we raken aan de praat met de dame op de motor. Een Yamaha Chopper en zij gaat in haar eentje rondje Mongolië… Het hek gaat open en we gaan de grenspost Rusland uit in en de reeds bekende formaliteiten, stempeltjes tassen en we mogen verder.
Het is 20km Niemandsland en dan komt de grens Mongolië. Ik geef mijn paspoort en krijg het met een briefje terug. Dan geeft Janny haar paspoort en het luik gaat dicht pauze. OK een uur wachten. We raken weer aan de praat met de motorrijdster en nog een paar russen die met een 4x4 de bergen van Mongolië ingaan beetje wildkamperen. We krijgen thee en wat te knabbelen en het is best gezellig. Er worden over en weer wat foto’s gemaakt en dan is de pauze voorbij en mogen we verder. (Er komt nog een apart topic over de grens procedure). Na een uurtje stempelen en wachten kunnen we Mongolië in. Na 100 mtr staat er een meneer in net pak en zegt Insurance. Hij is een beetje agressief en Janny wordt dat ook en rijdt over zijn teen. Ik praat lekker Nederlands en we rijden hem voorbij Mongolië in. Dan begint het wasbord…. Breed en hobbeling maar dan na paar kilometer asfalt en dat is tot in het dorp Olgi. Dat was voor vandaag wel lekker zal morgen anders zijn. O ja en de eerste echte kamelen van dichtbij gezien.
Opgefrist en opgeruimd gaan we naar buiten. Naar het plein oftewel het centrum. We zoeken een restuarant en die is snel gevonden. Het is een trap op en het is best druk en gezellig. Met handen en voeten bestellen we wat. Wat we hebben gegeten weten we niet maar het was lekker. Naast het restaurant is een winkel en we doen onze inkopen voor de avond en de morgen.
Aantal kilometers 275
Duman Hotel
Olgi
N48° 57.950'
E89° 58.077'
