Bern en de Alpen (5)
Woensdag 30 September 2020
De bedden en het kussen ligt zo heerlijk dat ik moeite heb met wakker worden. Janny slaapt nog en ik probeer haar voorzichtig wakker te maken. Het is hoogtijd voor het ontbijt. Er staan tafels met alle ontbijt spullen. Je kan het niet zelf pakken maar je wijst het aan en je krijgt het netjes op een bord en of mandje. Het is een uitgebreid ontbijt en we genieten er van. Als we bijna klaar zijn komt de medewerkster naar ons en vraagt of we nog een bakje koffie willen. Dat willen we graag. Iedereen is al vertrokken en wij genieten van een acht Italiaanse koffie.
De man achter de receptie is aller vriendelijkst en bij de vraag of er een bus is springt hij naar het raam. Aan de andere kant van de weg is de bushalte. Lijn nummer 1 en gaat om het half uur. De volgende bus komt over 5 minuten. We roepen bedankt en lopen naar de bushalte.
We stappen in de bus en binnen 15 minuten staan we in het centrum van Aosta. De stad is niet groot en er is een centrale straat waar de meeste bezienswaardigheden te zien zijn en ook de winkeltjes en terrasjes. We wandelen door de stad en bekijken de Romeinse overblijfselen uit lang vervlogen tijden. Tijd voor een bakje koffie. We lopen een Cafe in en vragen eerst of ze een toilet hebben. De man komt direct met de sleutel. Zo snel hoeft niet eerst koffie en wat lekkers. Het valt op dat de mensen vriendelijk zijn en niet zo druk in het meer zuidelijke van Italie. Wat hier ook niet is zijn rondvliegende scooters. Al met al een relaxte stad. We slenteren door de straatjes en gaan af en toe op een bankje zitten om te kijken naar wat en wie er allemaal voorbij komt. Tijd voor een ijsje. Een echte Gelateria met huisgemaakt ijs. We laten het ons smaken. We moeten nog wt inkopen doen en zoeken een supermarkt. Laat die nu net hierachter zijn. We kopen wat drinken en wat fruit voor de avaond.
We lopen weer verder en kijken om ons heen of we een leuke plek vinden om te eten. Die zijn er genoeg maar het is nog vroeg om aan het diner te gaan. We willen een simpele pizza maar die kunnen we niet vinden. Dan kijken we of er in de buurt van het hotel een pizzeria is . En we zien dat er eentje open gaat om 17.00 uur. We gaan naar de bus en die komt al snel aanrijden. Ik vraag aan de bus chauffeur of hij wil stoppen bij het Hotel. (we zagen niet waar de terug bushalte was) We vertrekken en na een stukje gereden te hebben roept hij door de bus. Niet voor ons denk ik want we zijn er nog niet. Maar hij komt naar ons toe en ik zeg nee Hotel Diana. Oh zegt hij . Waarschijnlijk verkeerd verstaan. Dat kan kloppen want mijn Italiaans is niet zo goed. Achter ons hoor ik een jongen vragen of we naar Hotel Diana moeten. Ja zeg ik en hij zegt dat hij het wel weet. Hij vraagt nog wat aan ons en het is een aardige jongen. In de bus zitten meer jongeren waarschijnlijk einde schooltijd vandaag.
Ik hoor ping. De jongen heeft op het belletje van de bus geduwd. De chauffeur stopt en draait naar ons Halte Hotel Diana. We gaan naar de kamer even opfrissen en naar de Pizzeria. Daar aangekomen lopen we naar binnen. Men kijk een beetje raar en ik vraag zijn jullie al open. Nee zo rond 19.15. Ok dan maar weer terug naar het Hotel. Het zonnetje schijnt in de tuin en we nemen een bier met pindas en chips.
Nu is het tijd en we gaan voor een tweede poging naar de pizzeria. We zijn net niet de eerste maar wel de tweede gast. We bestellen de pizza en niet veel later staat er een plaat van een pizza voor onze neus. Heerlijk krokant en goed van smaak. We lopen terug en kijken naar alle lichtjes van de stad Aosta.
Het is nu 21.10 janny heeft het toetje gemaakt. Een heerlijke frisse appel. We gaan onze spullen vast inpakken. Morgen na het ontbijt weer op de motor
){kind=link}