Dag 18 - Hamedan
16 mei 2017 (18)
We kijken achter uit het raam en zien de bergen in het ochtendgloren. Na een indrukwekkende dag van gisteren hebben we goed geslapen en gaan naar het ontbijt. Het is een soort uitkies ontbijt en we kijken wel weer wat er op het bord komt. We doen rustig aan en na het ontbijt lopen we naar de receptie en bestellen een taxi.
Eerst langs de Exchange en daarna naar de stad. Geld pinnen gaat niet maar Dollars wisselen gaat prima en is zo gebeurd. We rijden verder naar het centrum. We stappen uit bij een brede wandel boulevard die uitkomt op het Khomeini Square. De stad is een cirkel met als Middelpunt het Khomeini square. Hier komen 6 wegen op uit welke weer met een grotere rondweg zijn verbonden. Het is net na 10.00 uur en al gezellig druk. Langs de winkelstraat zijn winkeltjes van alle soorten. Van stoffenzaak tot bakker. We zien een kapper en ik loop naar binnen. Het is vol met kappers maar geen klanten. Er zitten zeker vier kappers. Ik vraag of ik geknipt kan worden . Dat kan alle mannen zijn kapper en hebben hun eigen stoel. Ik ga zitten in de stoel van de meester kapper en de tondeuse wordt in het haar gezet. Hij is klaar en we laten onze kaart zien wie we zijn. Ze komen er allemaal bij en ze vinden het mooi te zien waar we vandaan komen. Zo vinden wij het bijzonder om hier in Hamedan bij de kapper te zitten. Na het knippen worden er foto’s gemaakt en worden we uitgezwaaid . Een leuk begin in Hamedan. De wandelstraat is lang en stijgt licht. Er rijden elektrische taxis heen en weer om mensen van boven naar beneden te brengen. We komen bij het Square het middelpunt van de stad. Het is een en al bedrijvigheid. Met vooral veel gele taxi’s.
We zoeken de Tombe van Esther en Mordegai. We hebben hem gevonden maar hij staat achter hekken. Een meneer wijst iets van om de hoek maar begrijpen doe ik het niet. We lopen de zijstraat in waar allemaal workshops zijn. Alles kan worden gerepareerd. Van strijkijzer tot wasmachine. Hier begint de Bazar. Een vrouw wijst naar een deur en loopt er naar toe. Er staat ingang Tombe en ze drukt op de bel. Een meneer doet open en we kunnen naar binnen. Het is toch bijzonder, of het klopt of niet, om hier een stukje Bijbelse geschiedenis te ervaren. In de Tombe loopt de beheerder en is van Joodse afkomst. Hij verteld honderd uit en we kunnen overal foto’s van maken. Midden in de Tombe staan twee kisten met een kleed erover. Voor elke kist staat een naam bordje. Esther en Mordegai staat erop. Aan de muur tekens die we niet kunnen lezen maar teksten uit de Bijbel zijn. Buiten is een rozentuin. Na de donatie gaan we verder en komen we bij de Bazar.
Een wir war aan gangen en winkels en workshops. Het is niet in woorden uit te drukken hoe dat is maar het is een beleving. We komen ook bij een Moskee met een binnenplein. Alles mooi met mozaïek afgewerkt. Ik loop een gangetje door en dat is een soort bevoorradingsplein. Daar is men bezig met een touw om spullen naar boven te hijsen. De dozen komen uit een bestelmotor. Een combinatie van voorkant motor en achterkant aanhangwagen. We praten wat met de mannen en gaan weer verder.
Winkels zijn in gangen maar ook buiten en heeft men boven de huizen een dak gemaakt. Als een winkel gesloten is staat het afgesloten met een bezemsteel. Kleding, eten, speelgoed alles is te koop. Dan lopen we door de werkplaats hoek. Schoenmaker, smid reparatie alles is te maken of te repareren. Dit is een markt, Bazar die leeft en voor de inwoners van levensbelang is.
We gaan even op een bankje zitten om een broodje te eten en al snel heeft de jeugd ons gevonden en is er weer een fotosessie.
Er is ook een Alavina Tombe waar we naar op zoek gaan. Na een aardig stukje wandelen komen we langs een verkeersplein met in de midden een Moskee en om de hoek is de Tombe. Er zit een meneer en we betalen entree. Hij loodst ons enthousiast naar een klein museum. Hij laat dingen zien hoe werktuigen van vroeger werkten. Het is bijzonder om te zien dat er hier met dezelfde soort werktuigen in de geschiedenis is gewerkt als in Nederland. In de Tombe staat een kist met een kleed erover en hier ligt Alavina. De muren van de Tombe zijn gemaakt van kalksteen en is met mooie gravures bewerkt.
We zijn nu een beetje aan de rand van het centrum en zitten opeens tussen de kippenafdeling en het ijzerwerk waar ze grote gaspitbranders verkopen. We zien mensen in hun winkel liggen slapen. De man van de dekens is er maar onder gekropen. We lopen naar een andere straat en kopen een ijsje en zitten op een randje langs de stoep. We zien het Iraanse leven voorbij komen. Man die broodjes verkoopt. Mannen op een kleedje met koopwaar. Het is minder druk op straat geworden als we weer bij het plein aankomen. Het is inmiddels na 13.00 en we gaan op zoek naar wat eten en komen uit bij een fastfood zaakje. We eten er een broodje dubbele hamburger bij ons bekend onder de big mac.
We lopen terug naar de fruit afdeling en kopen aardbeien, komkommer en appels. We stappen in bij een taxi en gaan naar het Hotel. Janny wast het fruit en we gaan naar het park en nemen plaats op een plateau en we zitten tussen de inwoners va Hamedan net als zij wat te eten. Het voelt bijzonder, vredig en vertrouwd. Het park krijgt steeds meer bezoekers en alle plekjes worden opgevuld. Mannen die een spel doen. Gezinnen die komen eten en tassen vol bij zich hebben. Naast ons zitten allemaal vrouwen met kinderen. Janny trekt de stoute schoenen aan en vraagt of ze een foto mag maken en dat mag. Even later krijgen we een bord met twee soorten meloen en een mes en twee vorkjes. Janny komt terug van foto maken bij jonge dames aan de waterpijp en genieten van het samenzijn in deze mooie omgeving. Een moment onder de bevolking van Hamedan, Iran.
Een dag vol indrukken, belevenissen, ervaringen een moment een onderdeel van het leven in Hamedan.
