Dag 82 - DSB Ferry
Woensdag 19 juli (82)
Janny heeft alle motorkleding in de, in Khabarovsk aangeschafte, tas gekregen. Het paste net. We nemen iets meer tijd voor het ontbijt dan gisteren. De tassen zijn gepakt en na het ontbijt gaan we naar de kamer en we behangen ons met de tassen. De lift is niet zo groot en de deur wil snel dicht. Janny zet een van de tassen voor de deur en zo beladen we de lift. Janny haalt de tas tussen de deur uit en ik val met mijn tassen in de lift en het past net. Opelkaar geplakt daalt de lift en aangekomen moet ik achteruit de lift uit en snel zet Janny weer een tas tussen de deur. Nu nog uitchecken en voor een taxi vragen.
We komen buiten en er staat een taxi en we nemen die maar. De chauffeur vraagt of we naar de airport moeten. Ik zeg nee Railway station. We gaan rijden en ik wil instappen maar moet dat wel links voorin doen. Het stuur zit rechts. We rijden weg en hij vraagt of we links moeten. Ik knik en begrijp dat hij niet weet waarnaartoe. We rijden naar beneden en dan kom je bij het Railway station en ik wijs daar stoppen maar. Zo staan we voor het station en laden de tassen uit de kofferbak. Het gaat allemaal net en gelukkig is het niet ver lopen. We gaan op het eerste beste stoeltje zitten en ik haal koffie. Het is 09.30 en we zijn ruim op tijd. Rond 10.00 zien we De Pool, ik moet zijn naam nog vragen, en we praten wat en we nemen nog een bakje koffie, met gratis kleintje twix. De hal is nog vrij leeg totdat er een groep Chinese toeristen onder begeleiding van een gids in een lijn naar de souvenirs winkel lopen. Er lopen nog wat Chinezen in de hal maar worden door de gids geroepen en die moeten ook naar de winkel. Dan zien we dat er een afscheiding wordt geplaatst bij de boarding deur. We kijken buiten bij de boot maar de gangway is nog omhoog. De Pool en ik lopen naar buiten en checken of de motoren en auto weg zijn en die staan niet op de plaats dus moeten ze in de boot zijn. Rond een uur of elf zien we een detectie poortje komen voor de boarding deur en zien al wat mensen in de rij gaan staan. We pakken de tassen op en gaan ook in de rij staan. Bij het Ticket office is het erg druk. Wij waren op tijd om niet in die rij te staan. De boarding rij word langer en langer en om 12.00 gaat de deur open. De detectiepoort gaat bij iedereen af maar dat geeft niet iedereen kan door waar we worden ontvangen door de snuffelhond. Paspoort controle is zo gebeurt en we lopen naar de boot. Bij de gangway aangekomen neemt een DBS matroos de tassen van Janny over en loopt naar de kamer. Het is een aardige ruimte met eigen wc, wasbak en douche. Op de vloer liggen vier matrassen met beddenlinnen klaar. Nu maar afwachten wie de andere bewoners gaan worden. Ik probeer bij de receptie nog voor een andere kamer met bed maar alles is vol. Als ik rondom mij kijk zie ik inderdaad overal mensen en is het best druk.
We bekijken alle ruimtes van restaurant tot winkeltje. We eten een hamburger en drinken een sapje. De Hamburger is met een gebakken ei en de sap ligt vol met ijsblokjes. Alles wat we in drie maanden hebben proberen te vermijden. Als dat maar goed gaat. We gaan af en toe in de kamer kijken maar nog steeds geen nieuwe bewoners. Het is 14.00 en de gangway is op en ik ga naar de kamer en jawel een Russische mevrouw met haar zoon. We maken even kennis en gaan weer. Als we wat willen halen uit de kamer is deze open en de jongen komt net aan en ik vraag aan hem als ze weg gaan wel de deur te sluiten. We lopen weer naar buiten en zien dat we Vladivostok verlaten. Dan staat de jongeman naast me en zegt dat ik de deur kan sluiten. Ik vraag of hij geen sleutel heeft en nee er is maar 1 sleutel. Ik loop naar de receptie en vraag om een tweede. Die is niet beschikbaar wordt gezegd. Ik zeg je kan toch niet twee gescheiden mensen in een kamer met 1 sleutel doen. Hij zegt dat we dan steeds de sleutel bij de receptie kunnen afgeven. Ik zeg dat is geen optie voor twee dagen en zeg er is wel een reserve sleutel en ik blijf staan. Er komt iemand anders en vraagt wat aan de receptie jongen en ik zeg he he even wachten wij zijn nog niet klaar. De jongeman opent een kastje en haalt de reserve sleutel eruit. Ik bedank hem en geeft hem aan onze medebewoners. Als ik dit schrijf zitten we met een bakje thee in de koffie snack ruimte. De zee is rustig en de lucht is iets opgeklaard.
Het is een kleine wereld op het schip. We lopen af en toe naar buiten en zitten een spelletje te doen. We lopen naar het restaurant. Dat is vooraan en je komt er om eerst naar buiten het gangboord te nemen en dan een trap op. Er staat open op de deur en we nemen een kijkje maar de bediening wijst ons weer naar de deur. We zijn via de achteringang zonder bonnetje naar binnen gekomen. We werpen een blik op het eten en ja Dat is allemaal zeer Aziatisch. Niet vreemd natuurlijk met een boot vol Koreanen. Je moet een bonnetje bij de receptie kopen en van 18.00 – 19.00 worden de mensen in groepjes naar binnen gelaten. We laten het diner aan ons voorbij gaan en kopen een bak noodles in het winkeltje en tappen warm water en het eten is klaar. Op het achterdek is inmiddels de BBQ in volle gang en daarachter in de feestzaal is de bemanning bezig met de show. Het is muziek waar zij op dansen zoals gang nam style of zoiets. De Koreanen gaan helemaal uit hun dak van jong tot oud maar vooral oud J. Het is 22.00uur en we gaan naar bed. Nou ja bed het is een matje op de grond. De medebewoners zijn er nog niet. Het is een struise Russische mevrouw met haar onwillige tienerzoon. Als ik mij een keer omdraai en even kijk zie ik dat Janny drie keer in omvang is toegenomen. Even de oogjes goed open doen en ik zie dat het onze kamer genoot is.
De luchtververser maakt een aardig geluid en de motor zorgt voor een aardige trilling. Mijn buurvrouw maakt ook enig geluid. Het is slapen op een trilplaat naast een knorrende berin.
