XT1200ZE Ténéré Raid Edition
We zijn door Yamaha in de gelegenheid gesteld om de 1200 Ténéré eens uit te proberen. Daar maken we graag gebruik van en zo sta ik op een vrijdag bij Yamaha Motor Europe voor de deur om de motor op te halen. De sleutels zijn zo overhandigd en niet veel later ben ik op weg naar huis. Het is een geheel ander soort motorfiets dan waar ik mij normaal mee verplaats. Bij de eerste parkeerplaats even gestopt om onder het genot van een koffie eens nader te bekijken waar ik op zit.
Een dikke 1199 cc tellende twee cilinder. Als ik op de motor zit sta ik met beide voeten stevig op de grond. Na de koffie zetten we de motor weer in beweging. Met zijn rijklaar gewicht van 271 kilo gaat het toch lekker soepel.
Onderweg het dasboard bestudeerd en het daarbij behorende knoppen spel aan het stuur. Na enig proberen de instel mogelijkheden gevonden en rijden we op cruisecontrole, rustig houdend aan de wettelijke snelheid,naar huis. Het zadel is ruim bemeten en ik vind mijn beste plaats in het midden van het zadel. Het resultaat is een rechte zithouding en de armen iets gebogen. De windbescherming is goed. Achter het ruitje en de aan de zijkant geplaatste windgeleiders is het goed toeven.
Eerste indruk een soepele motor en ondanks de vele knopjes aan het stuur makkelijk in te stellen.
We rijden onze reizen op lichte Allroad motoren de XT600E. We willen deze week kijken hoe de Ténéré zich houd ten opzichte van onze manier van reizen. De tweede motor voor deze dagen is een Yamaha XJR1300.
De tassen zijn gepakt en zondag gaan die in de Ténéré zijkoffers. Koffers van het robuuste soort. Bij het openen moet de sleutel worden gebruikt en ook bij het weer dicht doen. Het is niet mogelijk om de koffer dicht te doen zonder op slot te moeten. We hebben er dan ook geen zaken in die we regelmatig nodig hebben als eten of drinken. Dat is niet echt handig. Voordeel de koffer is altijd op slot.
Daarnaast hebben we beide een tanktas met de persoonlijke spullen. De Tanktas van de Ténéré heeft een simpele bevestiging. Doormiddel van 1 klik haal je de tas, die verder met een magneet en een klem is bevestigd, zo los. Hij is redelijk groot en hoog. Er zitten geen vakken in en is het net een grabbelton om iets op te zoeken. Strak beladen gaan we op pad. Gezien de XJR een naked bike is en de wind aardig aanwezig is houden we de snelheid op 110. Na Anwerpen is de wind in de rug en is het beter rijden. Waar de wind ook vandaan komt, achter het ruitje op de Ténéré zit je beschermd. Het ruitje staat op de middenstand en ik kom er met mijn helm net bovenuit. Door de vorm van het ruitje gaat de wind over de helm en voel ik geen turbulentie. De nek en schouders zitten goed beschermt.
Bij Namen duiken we de file in. Dan zijn de handige koffers niet handig. Ik kijk op de bijgeleverde Tom Tom en stel snel een andere bestemming in. We draaien uiteindelijk de snelweg af na 210 kilometer bij Namen. Verder gaat het over binnendoor wegen naar Dinant. De motor stuurt heel erg makkelijk. Van de ene bocht naar de andere bocht gaat als vanzelf. De motor staat in de stand S. Na elk bochtje het gas er weer op. Hij reageert vlot en accelereert lekker door. Met een klik met de rechterduim zet je hem in de Tour of Sport modus. Bij het loslaten van het gas remt hij lekker af op de motor en gromt de uitlaat een mooie donkere roffel. Niet gek voor een originele uitlaat.
De wegen zijn niet allemaal meer mooi geasfalteerd. We rijden over kleine weggetjes die niet echt onderhouden worden met als resultaat ongelijk gerepareerd asfalt of gaten van nog niet gerepareerd asfalt. De vering absorbeert dit zonder dit direct door te geven aan mijn zitvlak.
Het is tijd voor de broodnodige rust en om even na te genieten van de eerste rijdag op de Ténéré.
Dag twee staat in het teken van binnen door en bochten. Ik vind mijn plekje op de Ténéré steeds beter en het is heerlijk relaxed rijden en als je wilt gaat het gas er even op. Een motor met twee gezichten. Rustig glijdend door het Ardense landschap of vlot van de ene naar de andere bocht. De motor is vergevings gezind. Bij een iets te lage versnelling en het gas er toch op dan gaat hij er gewoon vandoor. Bij een verkeerde inschatting van een bocht is hij snel te corrigeren en zit hij zo weer in het juiste spoor. De omstandigheden zijn droog, zeg maar erg droog en ook warm tot 33 graden. Het motorblok voelt dat ook en voor extra koeling gaat de fan aan. Dat gaat niet onmerkbaar. Er komt van onder vandaan een vrij scherp hard geluid. Dat merk je het meest als je net stilstaat.
De Ténéré is een allroad. Goede wegen hebben we gehad en slechte ook. Nu nog een stukje onverhard. Dat is snel gevonden. De Ténéré even de sporen over het gravel en ook hier vangt de vering de oneffenheden comfortabel op. De TCS zorgt dat het achterwiel niet spint en gaat de motor stabiel op koers over het gravel. Aan het eind van de weg moet er gekeerd worden. Dat is met het gewicht van de motor en mij en de bepakking toch 385 kilo en dat voel je bij het langzaam manoeuvreren over het gras. Zelfde weg weer terug en ook dit soort weg verorbert de Ténéré als een lekker toetje.
De derde dag begint anders dan verwacht. De XJR staat met een defecte koppeling. De ANWB komt hem ophalen. We gaan als duo op de Ténéré verder. We hebben hierdoor wat vertraging en gaan een stuk verbinding over de snelweg naar Luxemburg rijden. Het gas gaat erop en bij hoge snelheid geeft de ruit voldoende wind bescherming. De duo zit goed en heeft geen wind turbulentie. De 60 kilometer snelweg zitten er sneller op dan verwacht. De Ténéré als kilometervreter.
In Luxemburg aangekomen eerst even tanken. Dat is nog steeds de moeite waard. Nu met zijn tweeën op de motor heb ik de stand op Tour gezet. Wel zo comfortabel voor de duo passagier. Daarnaast is ook de vering in drie standen te zetten. Waar ik hem alleen op hard had om lekker bochtjes te pikken zet ik hem nu op soft. We rijden al slingerend en stijgend langs de rivier de Sure. Bij het remmen en optrekken zit het zadel goed en is er voor de duo geen glijden van voor naar achter. Het stuur gedrag is niet veranderd en het is comfortabel sturen door het landschap. Dat met nu 450 kg rijdend gewicht een mooie prestatie.
Dag vier loopt ook anders dan gepland. Door slechte weersomstandigheden eerder dit jaar in Luxemburg zijn er vele wegen afgesloten. Dit zijn juist de mooie wegen door klein Zwitserland. We zitten in Berdorf en bekijken de route opties in Tom. We gaan binnendoor naar de snelweg en gaan via de snelweg terug naar de Ardennen. De Ténéré is een kilometer vreter dus die zitten er zo op.
We draaien de snelweg af om door het Ardens heuvellandschap onze weg te vervolgen. We staan voor een koffiestop bij een benzinepomp. Ik sta achter de motor en zie dat de koffers identiek zijn maar de koffer naast de uitlaat meer uitsteekt. Dit eens gemeten en de koffer steekt 6 centimeter meer uit. Dat is goed om te weten om het gewicht in de koffers zo te verdelen dat het de balans van de motor niet verstoord. Op snelheid zal het niet zo uitmaken maar bij lage snelheid telt elke kilo.
We overnachten in Vielsalm een goed uitgangspunt om morgen terug te rijden.
De attractie van de omgeving is al jaren de waterval van Coo. We zijn er al vroeg en alles wordt in gereedheid gemaakt voor de dag. Niet veel later komen de eerste bussen en stroomt de brug vol mensen om de waterval vast te leggen op foto. Ik vind een riviertje met daaraan een klein strandje. Er loopt een weggetje heen. Dat is ook mooi voor een plaatje. Ik rij de motor naar beneden en wil de motor rond rijden. Met een ruime bocht kom ik in het zand tot stilstand. Ik krijg de motor niet achteruit. Voor een rijder met meer skills zal het geen probleem zijn maar wij zijn voorzichtig. Met zijn tweeën is hij snel gedraaid en kan er een foto worden gemaakt.
We vervolgen de weg en nemen bij Verviers de snelweg. Het is 230 kilometer tot huis. We hebben net getankt dus we kunnen even door. Het rijdt lekker vlot. Ik zie de aankomst tijd op Tom zelfs terug lopen. Voor Antwerpen deelt Janny nog een pepermunt strong en rijden we in een keer door tot aan huis. Nu hebben de spiertjes wel even beweging nodig. We hebben gedacht om van rijder te wisselen. Het zadel kan worden verlaagd waarddor Janny ook net bij de grond kan. Het duo zadel blijft gelijk. Je krijgt dan een rare gewicht en lengte verdeling en zal het minder vertrouwd rijden.
Na 5 dagen en een kleine 1300 kilometer verder hebben we de eerste 500 kilometer solo gereden en de laatste 800 als duo. Hoe heeft de motor gepresteerd naar onze maatstaven van reizen. Het comfort en de uitgebreide mogelijkheden zijn voor korte dagafstanden en echt onverharde wegen eigenlijk te goed om alles te kunnen gebruiken. Elke motor kan overal worden gereden maar het gaat erom of jezelf vertrouwd blijft met de fiets en alles onder controle kan houden. Met name het hoge gewicht zal parten spelen op smalle glibberige wegen. En die komen wij toch regelmatig tegen op onze reizen.
De motor als geheel is een complete fiets en als ik hem kort moet omschrijven: comfortabel, kilometervreter en bochtenpikker. De ultieme fiets voor een rit naar de Noordkaap via Rusland.
