Oumbouk blog

Tailhac mei 2010-6 mei

Tailhac mei 2010-6 mei

Sneeuw

6 mei

Na de sneeuwval van gisterenavond was ik benieuwd hoe het er vanochtend uitzag. Half negen bed uit en in de badkamer naar buiten gekeken. Wit, snel naar beneden en ja hoor alles wit de motoren lagen onder een pak sneeuw. De wolken hingen laag en het was erg vochtig buiten. In de auto maar naar de bakker. Na een goedemorgen brood besteld 1 pain cereal en 4 croissants, voor de eerste keer mij niet laten verleiden om nog wat lekkers mee te nemen. Voor mij was en echt franse wat ouder meneer die met een lege zak aankwam. Hij was aan de beurt en de zak werd met vijf baguette vol gedaan. Hij betaalde gepast en vertrok met een bon jour. Nog even naar het buurtsupertje van gisteren om eitjes te kopen. RondoLangeac marktm in het dorp was er volop activiteit om de markt op te zetten. Snel weer terug naar huis. Het was met de sneeuw en de laaghangende bewolking toch een mooi gezicht. De tafel was alweer gedekt. Ik was alleen vergeten de kachel aan te zetten. Het was nog niet warm toen Janny beneden kwam. Bij het ontbijt besloten om naar de markt te gaan en dan te kijken wat voor weer het zou zijn. Met zijn allen naar het dorp en daar was het toch aardig druk en kon nog net een plaatsje vinden voor de auto. Door een smal steegje met aan de rechterkant een heel erg oude toegang en deur komen we uit op een pleintje bij de kerk. Hier en daar staan wat kraampjes. We gaan de kerk in en het is zoals de andere kerken een goed onderhouden kerk. In deze kerk was nog wat extra’s namelijk drie betonnen pijpen waarmee men de geo gesteldheid meet. Boven in de kerk waren staalkabels gespannen van muur tot muur. Er stond verder geen uitleg bij maar het leek erop dat de grond werkte en daarom de muren bij elkaar werden gehouden. Na binnen rond te hebben gelopen gaan we weer naar buiten. Er staan wat groepjes mensen met elkaar te praten op het marktplein. Het zijn vooral de lokale boeren die hier hun eigen gemaakte producten zoals kaas en worst staan te verkopen. Bij de ontmoetingen tussen de fransen onderling wordt druk gezoend en handen geschud. Via een volgend steegje wat vol staat met bloemen en moestuinplantjes  zoals bosuitjes, pompoenplantjes, koolplantjes, aardbeien, sla en nog veel meer. Na nog een aantal kaas en worst kraampjes komen we uit in het centrum. Het is inmiddels droog geworden. In het centrum staan nog een aantal kleding en prullaria kraampjes. Na alles te hebben gezien gaan we naar een Koffie Café. Hier was het aardig druk. De mevrouw van het Café zag ons binnenkomen en maakte ruimte waar wij konden gaan zitten. Er zat nog iemandCafe met wat krasloten die werd vriendelijk gevraagd een stukje achteruit te gaan. We hebben hier gezinsberaad en besluiten om ongeveer 1 uur een rondje te gaan rijden. Het is tenslotte droog. Wel 1,5 graad maar we gaan toch.Ik ga  tussendoor nog even bij de bakker een brood halen voor als we terug zijn. We hebben nog kaas en dat is lekker als we terug zijn van het rondje rijden. Ik kwam de bakker binnen en werd ontvangen met een Re-bonjour, oftewel nogmaals een goede morgen. Het is toch leuk als men je gaat herkennen, ze pakte dan ook al bijna een stokbrood cereal. Bij terugkomst in het Café nog een bakkie koffie besteld. Het was hier tenslotte lekker warm. Na de koffie bedanken we de mevrouw en gaan naar de auto. We gaan allemaal even de plasronde en pakken ons in voor een rondje van ongeveer 60 km. We stappen op, het is droog. We gaan door Langeac en rijden de D114 op. Na een aantal kilometers draaien we rechts de D590 op. Dit is een weg die luistert naar de naam: route Pittoresque. Deze gaat tot aan le Puy en Velay (Loudes). De weg klimt aardig omhoog en we belanden al snel in een sneeuwachtige omgeving. De temperatuur zakt naar rond het vriespunt. Het lichaam is warm maar met de zomerhandschoenen aan hebben we “ frisse”  vingers. Wat verder te hebben gereden moeten we na het dorpje Vailhac rechtsaf. Hier stond een bord route barre. We weten wat dit betekend maar toch de weg ingeslagen. We rijden tussen de besneeuwde landerijen wat overgaat in bossen. Net als op de vorige ritjes zien we veel roofvogels die jagen en op hun prooi loeren. Sommige zien we langs de weg zitten op een paaltje. Het is een mooi gezicht om zo’n machtige vogel voorbij te zien vliegen. In La Fioule  staan we voor een bruggetje wat is gebarricadeerd met een randje aarde en wat betonblokken. Dit Route Barreewas dus de barre. Afgesloten voor verkeer. Waarschijnlijk is het verkeer te zwaar voor het bruggetje. Wij kunnen er net langs en vervolgen onze weg. We rijden een stukje wat we al eerder hebben gereden. De donkere wolken zien we over het wegdek langskomen. In het plaatsje St Marie la Chapelle gaanDe Dames we rechtsaf naar Prades. Hier staan de bekende Route barre borden maar we weten dat er een omleidings weggetje is. We gaan een mooie afdaling in met een mooi uitzicht op het dorp Prades. Hier konden we zien waar we de vorige keer gereden hebben. Bij het binnengaan van het dorp gaan we over een brug die over de rivier d’ Allier gaat en aan de voet ligt van een enorme rots. Hier pauzeren we even. Er is een klein strandje en een waterval. Het zag er allemaal mooi uit. De meiden leven zich even uit en nadat we allemaal zijn uitgerust gaan we verder. We gaan in het dorp over een bruggetje. Net hierna staat een grote vrachtwagen midden op de weg om te lossen. We kunnen er net langs. Ik zie het bord Deviation en stop voor het bord. Het omleidings weggetje is door alle neerslag veranderd in een glibberbaan. Janny zegt misschien kunnen we de gewone weg wel nemen. We draaien rechts en volgen de weg. Al snel doemen hier Werkvoertuigen op. Eentje komt onze kant op en zegt hier kan je echt niet langs. Hij vermeld het weggetje aan de andere kant van het spoor. Dat kennen we maar dat weet hij niet. We draaien om en staan voor de glibberbaan. Ik rij erin maar Janny twijfelt. Ik zet Anne af die wacht wat er gaat gebeuren. Janny vind de glibberbaan in de bocht het ergst en is Pradesbang voor uitglijden. Na nog een keer te zijn voorgereden gaat ze plotseling rijden en gaat het glibberpad op. Lotte stapt bij mij achterop. We rijden langs Anna die haal ik zo wel op. Janny houd het gas erop en na 300 meter staan we weer op asfalt. Even Anna halen en we kunnen verder. Omdat we weer even te ver van elkaar waren moeten we even de communicatie resetten. En allemaal weer opstijgen en daar gaan we weer. We stoppen nog 1 keertje om een foto te maken van een kerkje wat aan de oever van de rivier staat. Bij het vertrek gaat het regenen. We hebben het grootste deel van het ritje droog gereden. We rijden Langeac weer in en draaien de weg op naar het huisje. Het was een kort ritje maar erg mooi en bijzonder om door het sneeuwlandschap te rijden. Janny heeft haar eerste glibberwegje gereden en dat ging best goed. Ben trots op de meiden die door deze kou hebben gereden en achterop hebben gezeten. Thuis gekomen kleding uit en kachel aan. We hebben nog nagenoten met een glaasje drinken en stokbrood met kaas.

Deel op Social Media: