Carpathians (6)
Donderdag 9 september 2021
Voor het slapen gaan gisteren vonden we de matrassen wat zacht. Bij nadere inspectie zagen we dat er geen latten bodem onder zat maar ongeveer 5 plankjes. Als je dan op de matras gaat zitten zak je vanzelf weg. Bij twee van de drie bedden was dat zo maar het middelste was gewoon hard. Janny probeerd de matras op te tillen om te kijken maar de matras gaat niet omhoog. Deze zit vast geplakt aan het ledikant of bodemplaat.
Om vijf over zeven wordt ik wakker en ik heb geweldig geslapen en dat op vijf latjes. We pakken alles in en maken de motoren klaar. De deur naar restaurant is nog dicht. De keuken is wel open maar er is niemand. Dan stopt er een bus en de bakker komt en loopt de keuken in en legt het brood neer en sluit de deur. We hebben geen zin om te wachten en we hebben nog een ei en cola en kaakjes. We zitten in de picnic hoek en eten en drinken het ontbijt. Rond kwart over acht rijden we weg en rijden door het dorp. Daar zien we ook de twee dames van het restaurant lopen. Goed dat we niet hebben gewacht.
Rond de bergen hangen de wolken en de zon schijnt er doorheen. Dit is het ochtendgloren. We rijden Sinevir uit als je dat ook rijden mag noemen want we stoppen hier en daar en rijden maar een slakkegang om het ontwaken van de karpaten te ervaren. De dorpjes komen tot leven. De koeien worden uitgelaten de kinderen gaan naar school en op het land wordt gewerkt. De zon schijnt op de glimmende weerkaatsende kerk torens. Je ziet al van ver dat er een dorp aankomt want de glimmende kerktoren steekt overal bovenuit.
We rijden langs de rivier de Tereblya. En tot het dorp Nehrovets is het goed asfalt maar daarna wordt het gatenwegdek en is het zoeken naar de beste weg. Het is mooi rijden en komen langs de dam. Hier ligt nog enig plastic maar wel al veel minder dan toen we hier in 2013 waren.
Het is tijd voor een stop en we kijken uit naar een winkeltje. Dan zie ik door een deuropening, die omringt is met bloemen, een winkel. We stoppen en we parkeren de motoren. Ik loop het winkeltje in en vraag of er koffie is. De mevrouw kijkt mij aan wat komt daar nu binnen en zegt nee geen koffie. Dan komt Janny om de hoek en de mevrouw denkt o nog iemand maar is een vrouw en er komt iets van een lach op haar gezicht. We zoeken wat te drinken en wafels en daar komt het telraam aan te pas om uit te rekenen wat we moeten betalen en dat is 43 grivna. Ze legt uit hoe het werkt en nu zie ik ook 43 staan op het telraam. We lachen met elkaar en we gaan buiten zitten.
We zien het dorp aan ons voorbij komen. De bakker breng brood en de kinderen komen kijken. Janny vraagt of er een toilet is en dat is er achter in een gebouw hun eigen droog closet. We gaan weer verder en we kijken om ons heen om alles in ons op te nemen. Mensen op zelf gemaakte vervoermiddelen, paard en wagen, fiets, bus, lada en de vele verschillende huisjes en tuintjes die vol staan met bloemen en moestuinen.
Het wordt drukker op de weg en we komen in de buurt van Khust. Vandaag komen we daar niet en passeren de doorgaande weg en komen in het plaatsje Viskove. Hier zijn we eerder geweest en zien een leuk koffie zaak en parkeren de motoren. We genieten van een heerlijke echte koffie met appel en chocolade taart. Er is wifi en ik kijk om een hotel te zoeken en in dit dorp is ook een vrij groot hotel en we rijden er naar toe. De poort is dicht maar een wandelpoortje is open en we rijden erin.
We parkeren de motoren en ik ga op zoek naar de receptie. Ik vind een huishoudster en een monteur die gaan bellen. Niet snel daarna komt een mevrouw die de chef is. In haar beste engels komen we eruit en is het geregeld. Nog even naar voren om te betalen en daarna kunnen we de kamer in.
Na de kamer te hebben ingeruimd nemen we een douche en nemen we de kleren mee om te wassen. We spannen een lijn en de was hangt. We gaan naar het restaurant en nemen een glaasje op de mooie dag.
Het is nog vroeg en we lopen nog een rondje dorp. We kijken om ons heen en bijna iedereen heeft druiven in de tuin en ook vele bloemen. In het centrum nemen we een ijsje en zien ook nu weer het dorpsleven aan ons voorbij gaan. Waar we het ijsje kopen kan je ook op terras zitten. De mevrouw van de winkel zit daar ook met, ik denk haar dochter, die de koffie winkel ernaast heeft. Ze kijken naar ons en praten met elkaar. Ik laat een foto zien van onze motoren en zeg dat we uit Holland komen en toerist zijn. Ze vinden het prachtig en steken hun duim op. Als we weer weg gaan worden we vriendelijk uitgezwaaid. We lopen weer terug naar het Hotel.
We zijn er bijna als er allemaal auto's voor het hotel staan. Allemaal met roze strikjes. Dit lijkt een bruiloft. We lopen de poort door en zien daar inderdaad een bruidspaar. Er worden foto's en films gemaakt. Dan zie ik nog een bruidspaar en dan nog een en nog een en vele gasten. Het is een gezellige drukte. We gaan op het terras zitten en bestellen wat te drinken en slaan de trouwfestijnen gade.
Maar het is etenstijd en ik loop naar binnen. De dames kijken naar me o jee daar is hij weer. Hij wil vast eten maar wat. Er staat ook een jongeman en ik vraag wat er te eten is. Hij laat de kaart zien maar dat kan ik niet lezen. Ik vraag kan je iets met kip maken en salad. Hij zegt ja hoor. Ik zeg ok en dat dan twee keer. En jawel even later staat het eten voor ons klaar. Het is weer heerlijk.
Als ik dit schrijf is het 20.30 en hebben we morgen rust dag oftewel een stadje bezoeken namelijk Khust.
Publo Spa Hotel
Shayanska street 1
Viskove
www://publo.com.ua/hotel/hotel_publo.html
Gereden aantal Kilometers 78
){kind=link}